تبیین وضعیت برخورداری محلات شهری در دسترسی به کاربری های خدماتی جهت تحقق شهر عادل (مطالعه موردی: محله ی سپیدار کلانشهر اهواز)

توجه به الگوها و عناصری که می تواند منجر به شهری عادلانه تر گردد، چندان تازگی ندارد. در همه مکاتب فکری چه چپگرا و چه راستگرا، برنامه ریزان و سیاستگذاران خود را به عنوان قهرمانان برقراری عدالت در جامعه تصور می کنند. از آغاز قرن بیست و یکم چندین نظریه پرداز مهم غیرسوسیالیست نیز در این حوزه به اظهارنظر پرداختند. از این رو می توان استدلال کرد که مکتب جدیدی با عنوان »شهر عدالت محور« در حیطه مطالعات شهری ظهور کرده است و توزیع بهینه منابع و اجرای عدالت فضایی در سطح شهر جز وظایف اصلی برنامه ریزان شهری شد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی می باشد که با هدف تبیین وضعیت برخورداری محلات شهری در دسترسی به کاربری های خدماتی جهت تحقق شهر عادل در محله سپیدار کلانشهراهواز صورت گرفته است. به جهت دستیابی به هدف مورد نظر و تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از نرم افزارARC GIS و برای تعیین وزن ها از مدل چند متغیره (FAHP)، و در نهایت تحلیل مکانی انجام شده است. با توجه به نتایج بدست آمده پهنه با دسترسی پذیری خیلی کم، در محله سپیدار، ۲۱ کاربری را در درون خود جای داده که ۲۸ درصد کل کاربریهای خدماتی مورد نظر تحقیق را در بر گرفته است. در محدوده با دسترسیپذیری خیلی زیاد که ارزشی معادل ۰/۴۷-۰/۷۱ را شامل میشود نیز ۱۲ کاربری با ۱۶درصد از کل کاربریها مشخص شده است. که نشان از عدم تعادل در توزیع کاربری های خدماتی در سطح محلات شهر اهواز مخصوصا محله سپیدار می باشد.

Keywords:

دسترسی پذیری , محلات شهری , کاربری های خدماتی , شهر عادل , محله سپیدار , کلانشهر اهواز.