بررسی خشکسالی در مناطق خشک مرکزی ایران با استفاده از تصاویر ماهواره ای با تکیه برشاخص های گیاهی (مطالعه موردی: شیرکوه یزد)

رطوبت خاک و پوشش گیاهی از جمله مهم ترین عوامل تاثیرگذار در خشکسالی می باشند. بنابراین بررسی چگونگی رفتار طیفی خاک (بخصوص در باند مادون قرمز نزدیک و قرمز) و درصد پوشش گیاهی در برآورد میزان خشکسالی امری ضروری است. در این تحقیق از شاخص عمودی و خشکسالی (PDI) شاخص عمودی خشکسالی اصلاح شده ،(MPDI) و شاخص ذخیره ی آب گیاه (VSWI) به منظور بررسی خشکسالی در مناطق خشک ناحیه مرکزی ایران در محدوده زمانی چهار سال (۱۳۸۱- ۱۳۷۸) استفاده شده است. به همین منظور از تصاویر سنجنده ETM+ مربوط به سال های ۱۳۷۸ و ۱۳۸۱ و آمار بارندگی ۲۳ ساله استفاده گردید. بررسی روند پوشش گیاهی با استفاده از شاخص های گیاهی مورد استفاده نشان داد که در مناطق خشک، شاخص ۲ SAVI روند تغییرات پوشش گیاهی را به خوبی آشکار می سازد. نتایج حاصله از شاخص عمودی خشکسالی اصلاح شده نشان داد که در سال ۱۳۸۱ با وجود بارندگی بیشتر نسبت به سال ۱۳۷۸ شدت خشکسالی افزایش یافته است که این بدلیل کاهش درصد پوشش گیاهی ناشی از کاهش بذردهی گیاهان مرتعی در سال های قبل می باشد. شاخص PDI روند کاهشی در شدت خشکسالی را نشان داد زیرا این شاخص بر پایه ی رطوبت خاک عمل می کند.

Keywords:

شاخص های پوشش گیاهی , خشکسالی , شاخص عمودی خشکسالی , شاخص عمودی خشکسالی اصلاح شده