تاثیر سطوح مختلف پکتین حاصل از تفاله سیب درختی (Malus pumila) بر شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

در این تحقیق تاثیر پکتین حاصل از تفاله سیب درختی (Malus pumila) روی شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی ۳۰۰ قطعه ماهی قزل آلا با میانگین وزنی ۰۰۷/۰±۵۶/۳ گرم با جیره های غذایی به ترتیب حاوی ۵/۰، ۱ و ۲ درصد پکتین در کیلوگرم جیره و گروه شاهد با جیره فاقد پکتین به مدت ۶ هفته تغذیه شدند. در پایان دوره، شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی بر اساس فرمول های استاندارد محاسبه و ارزیابی انجام گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده از شاخص های خون شناسی ، تیمار تغذیه شده با ۵/۰ و ۱ درصد پکتین دارای بیشترین میزان هماتوکریت، هموگلوبین و گلبول سفید بوده و اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نشان دادند (۰۵/۰p <). در سایر شاخص های خونی (گلبول های قرمز، MCV و MCH) اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی و گروه شاهد مشاهده نشد (۰۵/۰< p). تغذیه ماهیان با جیره حاوی پکتین بطور معنی داری سبب افزایش شاخص آلبومین و کاهش شاخص های کلسترول، گلوکز و کورتیزول شد (۰۵/۰p <). در سایر شاخص های بیوشیمیایی خون (پروتئین کل، گلوبولین و تری گلیسیرید) اختلاف معنی داری بین سطوح مختلف پکتین و گروه کنترل مشاهده نشد (۰۵/۰< p). بنابراین می توان اینگونه نتیجه گرفت که استفاده از پکتین در جیره غذایی ماهی قزل آلای رنگین کمان منجر به بهبود برخی از فاکتورهای خون شناسی و بیوشیمیایی می شود.

تاثیر سطوح مختلف پکتین حاصل از تفاله سیب درختی (Malus pumila) بر شاخص های خون شناسی و بیوشیمیایی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) Keywords:

پربیوتیک , ضایعات کشاورزی , شاخص های استرس , قزل آلای رنگین کمان