سنجش و ارزیابی آثار اجتماعی محلات مسکونی با تاکید بر احساس نابرابری اجتماعی(مطالعه موردی شهر امیدیه)

هدف این مقاله سنجش و ارزیابی آثار اجتماعی محلات مسکن مهر و شهرک مطهری در سطح شهر امیدیه، با تاکید بر احساس نابرابری اجتماعی است. ساکنین محلات مختلف بر مبنای ویژگی های اقتصادی و اجتماعی (درآمد و تحصیلات) در محلات خاصی از شهر متراکم شده اند. روش تحقیق حاضر، از نوع اسنادی و پیمایشی است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۲۰ نفر تعیین گردید. برای محله ی شهرک مطهری تعداد ۱۶۰ نفر و بخش مسکن مهر نیز ۱۶۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی مورد پرسش گری قرار گرفتند. نتایج آزمون T تفاوت میانگین های دو متغیر محلات مسکونی پاسخ گویان و انحرافات اجتماعی را نشان می دهد. تفاوت مشاهده شده در بین دو گروه ، به لحاظ آماری با توجه به (۰۰۱/۰ = sig ) و (۱۶/۲- = t ) معنادار است. همچنین نتایج آزمون واریانس دو متغیره نشان می دهد که عملکرد متقابلی میان نوع محلات مسکونی، سطح سواد و میزان درآمد در میزان گرایش به انحرافات اجتماعی وجود دارد.

Keywords:

آثار اجتماعی , محله مسکونی , نابرابری اجتماعی , تفکیک اجتماعی