ارزیابی شاخص های حمایت شغلی در ایران

انجام تحلیل های کمی برای ارزیابی تاثیر مقررات بازار کار نیازمند ساختن شاخص هایی با استفاده از مولفه های مهم مقررات مزبور است. دراین مقاله دو شاخص مهمی که در اغلب تحقیقات تجربی استفاده می شوند با عنوان شاخص امنیت شغلی و شاخص مقررات حمات شغلی در مورد قراردادهای دائم برای ایران محاسبه شده است. شاخص امنیت شغلی هزینه تنزیل شده انتظاری در زمان استخدام کارگر در صورت اخراج وی از بنگاه درآینده را محاسبه می کند. این شاخص سه مولفه مهلت قانونی فسخ قرارداد، میزان پرداخت برای اخراج موجه و میزان پرداخت برای اخراج ناموجه را در بردارد.روند شاخص امنیت شغلی نشان دهنده آن است که در میان ۳۷ کشور،قانون کار ایران از نظر شاخص مزبور دارای رتبه ۳۵ است. این شاخص پس از تصویب قانون کار جدید در سال ۱۳۶۹ نسبت به قانون کار قبلی،نزدیک به دو برابر افزایش یافت.شاخص کلی مقررات حمایت شغلی برای قراردادهای دائم است که در آن همزمان،الف.توانایی کارفرما برای اخرج کارگر به واسطه الزامات شکلی به شدت محدود شده است، ب.هزینه های مستقیم اخراج بسیار بالا است و ج.اخراج بر حسب مولفه هایی مانند نحوه تعریف اخراج موجه و ناموجه،در طول مدت دوره آزمایشی، حوزه اختیارات دادگاه و غیره بسیار دشوار است. طبقه بندی JEL :k۳۱,J۴۱,J۶۳ . شاخص امنیت شغلی(JS)، قانون کار، هزینه های اخراج، سیاست های حمایت شغلی.

Keywords:

سیاست های حمایت شغلی , شاخص امنیت شغلی(JS) , شاخص مقررات حمایت شغلی (EPL) , قانون کار , هزینه های اخراج