بررسی اثربخشی مثبت روایت درمانی بر وضعیت خردسالان داغدیده و دچار سوگ از دست دادن والدین در اثر کرونا

در فرآیند سوگ، صحبت راجع به شرایط فوت همچون مراسم خاکسپاری به شکلی روایتی، به عنوان راهبردی مشاورهای مورد تایید پژوهشگران است. بازگویی روایت یک اتفاق، به گوینده آن کمک میکند تا معنای هیجانی را که در آن اتفاق، پنهان است دریابد. ایجاد فضایی برای بازگویی داستان یک واقعه توسط فرد در درمان، به وسیله رویکرد روایت درمانی امکان پذیر می شود. هدف اصلی این مقاله بررسی اثربخشی مثبت روایت درمانی بر پذیرش سوگ و اضطراب و افسردگی ناشی از آن کودکان داغدیده که یکی از والدین خود را در اثر بیماری کرونا (ویروس Covid ۱۹ ) از دست داده اند، می باشد و فرضیه اصلی این پژوهش به این صورت بود که "روایت درمانی در پذیرش سوگ و کاهش و اضطراب و افسردگی کودکان داغدیده در زمان شیوع کرونا موثر واقع خواهد شد".نتایج تحقیق حاکی از اثبات فرضیه بود و نشان داد که بازسازی روایت های کودکان داغدیده به عنوان یک متغیر میانجی و تغییر دیدگاه ایشان نسبت به سوگ به عنوان واقعهای که موجب تنهایی و پوچی است، باعث اثرگذاری مثبت بر تجربه سوگ کودکان داغدیده و در نهایت پذیرش آن و کاهش اضطراب و افسردگی ناشی از آن شد.

Keywords:

سوگواری , بیماری کرونا , روایت درمانی