اثر کاربرد بنتونیت برای کاهش فرسایش بادی، جلوگیری از گسترش بیابان زایی در خاک لومی

یکی از مهمترین بحران های زیست محیطی در مناطق خشک و نیمه خشک پدیده مخرب بیابان زایی و فرسایش بادی می باشد که وقوع طوفان های گرد و غبار و حرکت ریزگردها از پیامدهای آن محسوب می شود. در این پژوهش مطالعات فرسایش خاک از منطقه سجزی در شرایط آزمایشگاهی و عملیات میدانی صورت پذیرفت که با استفاده از غلظت های مختلف صفرو ۱و۲ و۳ و ۴ گرم در لیتر بنتونیت ۳۸ میکرون به صورت سوسپانسیون بر روی خاک پاشش گردید و با دستگاه سنجش فرسایش بادی با سرعت های باد ۱۰، ۱۳و۱۷و۲۵ متر بر ثانیه در شرایط آزمایشگاهی تحت آزمون قرار گرفت. در مطالعات میدانی غلظت های ۴و ۶ گرم در لیتر بنتونیت ۳۸ میکرون مورد استفاده قرار گرفت و با توجه به سرعت ۲۲/۲ متر بر ثانیه مورد آنالیز گردید.در نهایت در مطالعات آزمایشگاهی مشاهده شد که در غلظت ۴ گرم در لیتر بنتونیت۳۸ میکرون ، به میزان ۹۹/۶ درصد کاهش فرسایش صورت گرفته است و در مطالعات میدانی با غلظت ۶ گرم در لیتر بنتونیت ۳۸ میکرون ، به میزان ۹۹/۵ درصد کاهش فرسایش مشاهده گردید. از نتایج دیگر به دست آمده در مطالعات میدانی افزایش عمق سله پس از بارش باران بوده است.

Keywords:

فرسایش خاک , مناطق خشک , تونل باد , بنتونیت , ریزگرد