بررسی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و تناسب اراضی برای کشت آبی درختان خرما و عناب در منطقه لیگ، استان ایلام

هدف از این پژوهش بررسی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی، تهیه نقشه خاک و تناسب اراضی دشت لیگ در استان ایلام برای کشت درختان خرما و عناب است. به این منظور ۱۱ خاکرخ مشاهداتی حفر، تشریح، نمونه برداری و خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک تعیین شد. نتایج تجزیه خاکها نشان داد میانگین مقدار pH در خاک سطحی برابر ۷/۲ و در افقهای زیرین به حدود ۷/۸ نیز میرسد و روند افزایشی را با عمق نشان داد. درصد کربن آلی خاک سطحی عموما کمتر از ۱ درصد میباشد. شوری (EC) همه خاکها کمتر از ۴ds/m و در افقهای گچی EC بیش از ۲ و کمتر از ۳ دسی زیمنس بر متر است. در خاکرخ های گچی میزان آهک سطحی از زیرسطحی بیشتر ولی در خاکرخ ۲ میزان آهک افق سطحی کمتر از زیرسطحی است. میزان گچ در خاکرخ ۱۰ از سطح به عمق افزایش ولی در خاکرخ ۵ از سطح به عمق کم میشود.. شدت نفوذپذیری سطحی در همه خاکها در کلاس خیلی سریع میباشد. افقهای مشخصه زیرسطحی کلسیک و جیپسیک و خاکها در رده "Inceptisols" قرار دارند. بر اساس نتایج روش پارامتریک، ارزیابی اقلیم منطقه برای کاشت درختان خرما و عناب دارای تناسب مناسب (S۱) است. محدودیتهای خاک برای کاشت، درصد بالای گچ، سنگریزه آهک معادل و مقدار کم کربن آلی میباشد. بهطورکلی زیرکلاس نهایی تناسب اراضی موردمطالعه برای کشت آبی خرما S۳s و S۲s و عناب S۳s و N۲st است که بر اساس این نتایج، کشت خرما نسبت به عناب به دلیل کلاس تناسب بالاتر، در نظام الگوی کشت منطقه توصیه میگردد.

Keywords:

جیپسیک , خرما , روش پارامتریک , محدودیت خاک