مدیریت کربن آلی خاک در یک منطقه خشک و نیمه خشک با استفاده از نقشه برداری رقومی

نقشه های خاک یک پیشنیاز اساسی برای برنامهریزی استفاده از منابع زمین در دشت چهاردوولی در غرب ایران است. در این مطالعه، کربن آلی خاک در اعماق ۵-۰، ۱۵-۵، ۳۰-۱۵، ۶۰- ۳۰، ۹۰-۶۰، ۱۲۰-۹۰ و ۱۵۰- ۱۲۰ اندازهگیری شد. در مجموع ۲۰۰ نمونه خاک از ۳۰ پروفیل موجود جمع آوری شد. روابط بین کربن آلی و متغیرهای محیطی با استفاده از مدلهای جنگل تصادفی (RF)، درخت تصمیم (DT) و رگرسیون خطی چندگانه (MLR) مدلسازی شد. مقدار میانگین کربن آلی با عمق خاک از -۰) ۱/۴ ۵ سانتیمتر) به ۱۲۰-۹۰) ۰/۲ سانتیمتر) کاهش یافت. متغیرهای مهم مورد استفاده تا عمق ۳۰ سانتیمتری شامل Channel Network Base Level و شاخصهای پوشش گیاهی هستند هر چه از سطح خاک به عمق خاک پیش میرویم از اهمیت متغیرهای شاخص پوشش گیاهی کاسته و بر اهمیت پارامترهای زمینی افزوده میشود. نتایج کلی نشان میدهد دقت پیشبینی مدلها بهترتیب مدل جنگل تصادفی، درخت تصمیم و سپس مدل MLR است. گرچه در مقیاسهای کوچک مقدار کربن آلی متاثر از کاربری اراضی میباشد اما در این مطالعه مهمتر از کاربری اراضی مساله مدیریت میباشد. مدیریت مهمترین فاکتور کنترل کننده مقدار کربن آلی در این مطالعه میباشد.

Keywords:

جنگل تصادفی , کربن آلی , نقشه جهانی خاک , منطقه خشک و نیمه خشک.