پهنه بندی ارزیابی تناسب اراضی برای انواع روشهای آبیاری سطحی و تحت فشار با استفاده از زمین آمار در اراضی تراس بالایی ارس در پارس آباد مغان

یکی از اولویتهای اصلی بخش کشاورزی استفاده صحیح از منابع آب و خاک است. این مطالعه با هدف تعیین توانمندی خاک و اراضی این منطقه جهت انتخاب روش آبیاری مناسب انجام شد. برای انجام این تحقیق از نتایج مورفولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی ۴۵۴ خاکرخ، در اراضی واحد دوم عمرانی خداآفرین به مساحت تقریبی ۱۲۵۰۰ هکتار استفاده گردید. هفت خصوصیت خاک تا عمق ۱۰۰ سانتیمتری به روش پارامتریک، برای محاسبه شاخص ظرفیت آبیاری (Ci) سطحی، بارانی و قطره ای استفاده گردید. بررسیهای واریوگرافی شاخصها برای هر سه شاخص تناسب آبیاری نشان داد که داده ها دارای ساختار فضایی متوسطی هستند. مدل برازش داده شده بر واریوگرام تجربی برای هر سه شاخص تناسب آبیاری، نمایی بود. خطای پهنه بندی به روشIDW کمتر از روش کریجینگ بوده است. نتایج پهنه بندی به روش IDW نشان داد که ۴۳۷۰ هکتار از اراضی مورد مطالعه برای آبیاری سطحی در کلاس S۱، ۶۱۷۲ هکتارS۲، ۲۱۴۵ هکتارS۳، ۳۵۲ هکتارN۱ و ۱۷ هکتارN۲ بودند. در روش آبیاری بارانی ۲۲۴۶ هکتار در کلاسS۱، ۷۸۰۹ هکتار S۲، ۱۰۱۸ هکتار S۳، ۵۲ هکتار N۱ و در روش آبیاری قطره ای ۹۲۹ هکتارS۱، ۹۷۱۵ هکتار S۲، ۴۱۶۸ هکتار S۳ و ۱۶۰ هکتار N۱ بودند. مهمترین عوامل محدود کننده در دو روش آبیاری سطحی و بارانی، پارامترهای فیزیکی خاک (بافت و گچ) و شیب و در روش آبیاری قطره ای نیز پارامترهای فیزیکی خاک بوده ولی شیب تاثیر بسیار کمتری در کاهش تناسب آبیاری قطره ای داشت.

Keywords:

روش پارامتریک , شاخص ظرفیت آبیاری , کلاس تناسب آبیاری , کریجینگ , وزن دهی معکوس فاصله