اثر کورتیزول خوراکی بر رشد، میزان بازماندگی، هماتوکریت و پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهیان کپور دریایی (Cyprinus carpio) انگشت قد

کورتیزول نقش مهمی در جنبه های مختلف فیزیولوژی ماهی شامل تنظیم یونی، رشد، استرس و عملکرد ایمنی بازی می کند. هدف این مطالعه بررسی اثر کورتیزول خوراکی بر رشد، بازماندگی،هماتوکریت و پارامترهای بیوشیمیایی خون در بچه ماهیان کپور دریایی Cyprinuscarpio می باشد. برای این منظور، کپور معمولی با میانگین وزنی (۰/۱۲ ±۱/۳۶ گرم) به مدت ۸ هفته با غذای تجاری حاوی ۰ (شاهد)، ۵۰ ، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم غذای هیدروکورتیزون تغذیه شدند (۴تیمار و ۳ تکرار). نتایج نشان داد از نظر شاخص های رشد (درصد افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه و میزان مصرف غذا) میزان بازماندگی و هماتوکریت، بین تیمارها با میانگین وزنی (۰/۳۶±۳/۲۲ گرم) اختلاف معنی داری وجود نداشت (۰/۰۵گلوکز سرم خون در تیمار شاهد (۱/۴۰±۷۳/۰۴ میلی گرم بر دسی لیتر) به طور معنی داری پایین تر بود (۰/۰۵>P) اما میزان کلسیم سرم بین تیمارها اختلاف معنی داری نداشت (۰/۰۵کورتیزول به طور معنی داری کم تر از تیمار شاهد بود (۰/۰۵>P). نتایج نشان داد که کورتیزول خوراکی می تواند میزان گلوکز خون را به عنوان منبع انرژی برای مکانیسم های اسمزی در بچه ماهیان کپور معمولی افزایش بخشد. 

اثر کورتیزول خوراکی بر رشد، میزان بازماندگی، هماتوکریت و پارامترهای بیوشیمیایی خون ماهیان کپور دریایی (Cyprinus carpio) انگشت قد Keywords:

کورتیزول , گلوکز , شاخص های رشد , کپورمعمولی