مقایسه خودشکوفایی آبراهام مازلو با خود شکوفایی بر اساس رویکرد اسلامی

روانشناسان مکتب انسانگرا عامل اصلی رسیدن به خود شکوفایی را تامین نیازهای گوناگون انسان در مراحل مختلف قرار دادهاست. آبراهام مازلو از پیشگامان مکتب انسان گرایی می باشد که نیاز هایی را از پایین ترین سطح تا بالاترین سطح برشمردهاست که خودشکوفایی در بالاترین سطح هرم قرار گرفته است. می توان مهم ترین تفاوت خودشکوفایی از نظر مازلو و اسلام رادر راه و روش رسیدن به خودشکوفایی و نوع نگاه به نیاز ها دانست، از این جهت می توان گفت در اسلام راه سیدن به خودشکوفایی عبودیت است. بندگی خدا، با جهت دادن به نیاز ها، ارزش ها، استعدادها و تمام وجوه زندگی انسان، او را به سمتکامل شدن سوق می دهد که می توان گفت فرد به درجه ای از درجه های خودشکوفایی دست یافته است. از طرف دیگر نیازها در اسلام وسیله ای هستند برای بندگی، تقرب به خدا و امتحانات الهی و صرف ارضای یک سری از نیاز ها موجب خودشکوفایینمی شود بلکه مهم تر از ارضای نیاز ها، چگونگی ارضای این نیاز ها اهمیت دارد و البته این مسئله به معنی بی توجهی به دیگرنیاز ها نمی باشد. اما خودشکوفایی از نظر مزلو صرفا بر اساس ارضای یک سری نیاز ها تعریف شده است. روش این پژوهش بهصورت کتابخانه ای و از نوع کیفی بوده که در این بین از مقالات معتبر و کتب مربوطه در این زمینه استفاده شده است. هدفاین تحقیق مقایسه خود شکوفایی در هرم مازلو با خودشکوفایی براساس رویکرد اسلامی می باشد.

Keywords:

خود شکوفایی , آبراهام مازلو , رویکرد اسلامی , بندگی , اسلام , انسان کامل