تاثیرجیره های تکمیلی حاوی آستازانتین و بتاکاروتن بر شاخص های تولیدمثلی ماهی طلایی (carassius auratus) و استرس ناشی از تراکم درمرحله انکوباسیون

این تحقیق به ­منظور بررسی اثرات کاروتنوئیدهای آستازانتین و بتاکاروتن بر شاخص های تولیدمثلی و تنش ناشی از تراکم بالا در مراحل رشد و نمو جنینی ماهی طلایی (Carassius auratus) انجام شد. هفت تیمار شامل شش جیره حاوی کاروتنوئیدهای آستازانتین(A) و بتاکاروتن (B) با مقادیر ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی گرم در کیلوگرم جیره به همراه یک جیره شاهد بدون کاروتنوئید اضافی (C) تهیه و به مدت چهار ماه به ماهیان داده شد. در پایان آزمایش، مولدین ماده با نرهای مولد یکسان (تغذیه شده باجیره شاهد) مورد تکثیر مصنوعی قرارگرفتند. مشخصات تکثیر در تیمارهای مختلف مورد مقایسه قرار گرفتند. در مرحله انکوباسیون، تخم های لقاح یافته، در تیمارهای مختلف در انکوباتورهای با تراکم های ده هزار و بیست هزار تخم در لیتر، انکوبه شدند. نتایج نشان داد که نرخ لقاح تخم های مولدین در تیمارهای مختلف، با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند (۰/۰۵>P). نرخ بازماندگی تخم ها در فاصله لقاح تا شروع گاسترولاسیون، بین تیمارهای تراکم طبیعی و تراکم دو برابر، دارای اختلاف معنی داری بود (۰/۰۵>P). در این مرحله نرخ بازماندگی تخم در تمامی تیمارهای با تراکم طبیعی، بالاتر از تیمارهای با تراکم دو برابر بود. در زمان شکوفایی تخم ها، درصد آستازانتین از کاروتنوئید کل تخم، در انکوباتورهای با تراکم طبیعی، به طور معنی داری بیش تر از انکوباتورهای با تراکم دو برابر بود.

Keywords:

تولیدمثل , آستازانتین , بتاکاروتن , ماهی طلایی , تنش , انکوباسیون