بررسی جایگاه و اهمیت آموزش ترکیبی در دوره اول ابتدایی و موانع اجرایی آن

در عصر حاضر با شیوع ویروس کرونا، آموزش نیز تحت تاثیر قرار گرفته و از حالت حضوری صرف خارج شده است. با توجه به این شرایط، یکی از روشهای آموزشی مطرح، آموزش ترکیبی است که تلفیقی از دو روش حضوری و مجازی است. البته این تلفیق تنها به معنای استفاده از وسایل الکترونیکی در فرایند یاددهی-یادگیری نیست. به عبارتی متخصصان تعلیم و تربیت از تلفیق ویژگیها و نقاط قوت دو روش آموزش حضوری و الکترونیکی در کنار هم تحت عنوان آموزش ترکیبی یاد میکنند. توجه به این موضوع از حیث نظری و همچنین استفاده از این روش در عمل، یکی از مهمترین موضوعات کنونی نظام آموزشی است. بنابراین بررسی جایگاه آموزش ترکیبی و موانع این آموزش در بستر کنونی در دوره اول ابتدایی مسئله ای است که اهمیت آن در این پژوهش مطرح شده است. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی بوده و پس از بررسی و تحلیل پژوهشهای انجام شده در این زمینه و نظریات مختلف و با در نظر گرفتن شرایط کنونی آموزش ترکیبی در دبستانها، موانع این آموزش در کلاس درس شناسایی شد. این موانع شامل پایین بودن توانایی معلمان و دانش آموزان در استفاده از نرم افزارهای آموزشی، پایین بودن توانایی معلمان در کنترل دانش آموزان برای حضور در کلاس مجازی، پایین بودن انگیزه دانش آموزان برای شرکت در آموزش مجازی، عدم دسترسی کافی به دانش آموز برای برقراری ارتباط عاطفی بین فردی با دانش آموزان، پایین بودن حس رقابت بین دانش آموزان برای یادگیری بهتر و بیشتر، عدم خلاقیت و نوآوری معلم در تدریس متناسب با فضای مجازی، عدم دسترسی دانش آموز به امکانات سخت افزاری، پایین بودن مهارت ارزشیابی در بستر مجازی و عدم وجود امکانات نرم افزاری مناسب برای آموزش میباشد. بنابراین لازم است در راستای بهبود کیفیت آموزش ترکیبی در دوره اول ابتدایی در دوران حاضر، این موانع مرتفع شود تا در نهایت منجر به افزایش میزان یادگیری در دانش آموزان پایه های اول، دوم و سوم ابتدایی شود.

Keywords:

موانع , آموزش ترکیبی , مدارس ابتدایی , دوره اول , نظام آموزشی.