جلب
مشارکت شهروندان در اداره ی شهر از نظر اجتماعی باعث افزایش همکاریهای اجتماعی میشود که پایه های جامعه مدنی را تقویت می کند . از طرف دیگر عدم
مشارکت شهروندان در اداره ی امور شهر نیز پیامدهای منفی هم برای
مدیریت شهری و هم برای ساکنین شهر ایجاد خواهد کرد. انسان همواره به صورت جمعی زندگی کرده و نیازهای خود را به وسیله ی دیگران و به مدد آنان رفع کرده است. با این همه از دیرباز در مورد منشا این زندگی اجتماعی میان متفکران مسائل اجتماعی و دانشمندان علوم اجتماعی اختلاف نظر وجود داشته و دارد. آنچه مسلم است و ظاهرا همگی در آن اتفاق نظر دارند، این که چه آدمی طبعا متمایل به زندگی اجتماعی باشد و چه بر اثر عوامل بیرونی به این حالت سوق داده شده باشد، برای آنکه این گرایش به تحقق بپیوندد، آموختن اجتماعی زیستن و
مشارکت در امور جامعه به او لازم و ضروری است. هدف مقاله حاضر نقش
مشارکت مردم در توسعه شهری از منظر فرهنگی با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد در بین عوامل تاثیر گذار فردی بیشترین تاثیرگذاری مربوط به داشتن اوقات فراغت و اختصاص آن به
مشارکت شهروندی است. در بین عوامل روحی و روانی اثر گذارترین عامل میزان استرس و فشارهای روحی و روانی است که مانع از حضور افراد در اجتماع می شود. نتایج نشان می دهد گسترش چشمگیر شهرنشینی در سال های اخیر، به ویژه افزایش جمعیت در شهرهای بزرگی، مسائل و مشکلات بسیاری را بر جای گذاشته است که
مدیریت شهری امروزی در شهرهای بزرگ دیگر قادر نخواهد بود با روش های سنتی و معمول گذشته این مشکلات را حل کرده و در ارائه خدمات یکسویه موفقیتی بدست آورد. آن چه امروزه توسعه و بهره وری خدمات شهری را تضمین میکند،
مشارکت کلیه ی
شهروندان در فعالیت های شهری است.