پیوند وشباهت شعر عرفانی فارسی و معماری سنتی ایران
Publish place: National Conference on Civil Engineering, Architecture and Literature (Looking to the Past, A Window to the Future)
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 172
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CEAL01_034
تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1400
Abstract:
هرچند نمیتوان شعر فارسی و معماری ایرانی را، دو هنر بی نظیر نامید، اما کم نظیر بودن این دو در جهان قابل انکار نیست. شعر فارسی با تکیه بر پیشینه درخشان فرهنگ و تمدن ایران و تاثیر پذیری از فرهنگ پر بار اسلامی و به ویژه عرفان، همچون خورشیدی درخشان در آسمان ادبیات جهان همواره پرتو افشانی کردهاست. معماران ایرانی نیز با تکیه بر دو ستون استوار فرهنگ ایرانی و اسلامی، بناهای زیبایی آفریده اند که تحسین و تعجب جهانیان را برانگیخته است. در این جستار تلاش می کنیم تا پیوندها و شباهتهای این دو هنر را در ایران نشان دهیم. شاعر فارسی گوی و معمار ایرانی، با استفاده از تناسب، موزون بودن و ریتم زیبا در جهت بیان وحدت جهان هستی یا به تعبیر دیگر وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت تلاش کرده اند. همان چیزی که در معماری ماندالا یا تبدیل دایره به مربع نامیده میشود. علاوه بر این معماران سنتی ایران، در ساختن بناها از اشعار زیبای شاعران برجسته به عنوان کتیبه بهره برده اند.
Keywords:
Authors
محمدرضا ساکی
استادیارگروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، بروجرد، ایران