بررسی کارآمدی دو روش شناختی و منطقی- هیجانی در کاهش اضطراب آزمون و بهبود کارکرد تحصیلی

در این پژوهش، کارآمدی دو روش درمانی شناختی و منطقی- هیجانی در کاهش اضطراب آزمون دانش آموزان و بهبود کارکرد تحصیلی بررسی شده است. نمونه پژوهش ۳۶ دانش آموز سال دوم دبیرستان رشته ریاضی از ناحیه های چهارگانه شهر اهواز بودند که اضطراب آزمون داشته اند. این آزمودنی ها به شیوه تصادفی به گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند. این پژوهش سه گروه دارد (هر گروه ۱۲ نفر): یک گروه درمان شناختی؛ یک گروه درمان منطقی- هیجانی؛ و یک گروه گواه. برای مداخله، دو روش درمانی شناختی و منطقی- هیجانی به کار گرفته شد. ابزار پژوهش، پرسش نامه های اضطراب آزمون و مصاحبه بالینی بود. آزمون واریانس یک سویه بر تفاضل نمره های پیش آزمون- پس آزمون نشان داد که تفاوت میان گروه های شناختی، منطقی- هیجانی، و گواه، در اضطراب آزمون و کارکرد تحصیلی معنادار است. آزمون چند مقایسه ای توکی نیز نشان داد که اضطراب آزمون در گروه های شناختی و منطقی- هیجانی در مقایسه با گروه گواه به گونه ای معناداری کاهش یافته است. یافته ها هم چنین نشان داد که در کاهش اضطراب آزمون، روش شناختی سودمندتر و کارآمدتر از روش منطقی- هیجانی است؛ اما در بهبود کارکرد تحصیلی، تفاوت این دو روش درمانی معنادار نیست .