بررسی مقایسه میزان استرس شغلی و اضطراب درکارکنان درمانی و اداری بیمارستان شهید مطهری ذوب آهن اصفهان

استرس شغلی می تواند به عنوان پاسخ های فیزیکی و احساسی مضر تعریف شود و زمانی رخ می دهد که الزاماتشغلی با توانایی ها، منابع یا نیازهای کارمندان مطابقت نداشته باشد و یا به عبارتی کنش متقابل بین شرایط کار وویژگی های فردی شاغل، میزان بیش از حد خواسته های محیط کار و در نتیجه فشارهای مرتبط با آن است کهفرد نتواند از عهده آن بر آید. عوامل استرس زای فراوان موجود در حرفه درمانی تاثیرات زیادی را در کارکنان آنبه جای گذاشته است. مقایسه میزان استرس شغلی درکارکنان درمانی و اداری بیمارستان شهیدمطهری ذوبآهن اصفهان که نتایج حاصل از انجام آن در زمینه تهیه برنامه ریزی های جهت امر آموزش و پیشگیری از عوارضدر بیمارستان و جامعه مورد استفاده قرار می گیرد. استرس های موجود در حرفه درمانی افت کیفی و کمیخدمات بهداشت و درمان را به دنبال دارد. لذا شناسائی میزان استرس پرستاران در محیط کار باعث انجام فعالیتهایی جهت کم کردن عوارض استرس از جمله کاهش کیفیت ارائه خدمات می گردد . نتایج این پژوهش نشان دادکه اگر چه اختلاف معناداری بین دو گروه درمانی و اداری وجود ندارد اما هر دو گروه استرس متوسط قرار گرفتهاند نتایج مطالعه نشان می دهد میزان اضطراب کارکنان درمانی به صورت معناداری بیشتر از کارکنان اداری میباشد. در نهایت با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد متناسب سازی حجم کار را با استعدادها وتوانائی های پرستار، مشخص کردن وظایف و مسئولیت های افراد به وضوح، امکان مشارکت در تصمیم گیری بهپرستار در کار خود، بهبود ارتباطات، پیشرفت شغلی و تشویق و فراهم کردن امکان تبادلات اجتماعی از مهمترینعواملی می باشند که سبب کاهش استرس شغلی پرستاران و در نتیجه ارتقای کیفیت خدمات بیمارستان را بهدنبال داشته باشد.

بررسی مقایسه میزان استرس شغلی و اضطراب درکارکنان درمانی و اداری بیمارستان شهید مطهری ذوب آهن اصفهان Keywords:

استرس شغلی , اضطراب , کارکنان درمانی و اداری بیمارستان