گسترش یک مقیاس راهبردهای مقابله ای در دانشجویان : دو فرم موازی

به منظور گسترش یک ابزار اندازه گیری راهبردهای مقابله ای دانشجویان با دو فرم موازی، تعداد ۲۳۰ گویه طی سه مرحله پژ‍وهشی، تجربی و نهایی، تهیه و در گروه نمونه ای به تعداد ۱۱۴۵ دانشجو (۴۹۶ دختر و ۶۴۹ پسر) که با روش نمونه برداری چند مرحله ای انتخاب شدند، اجرا شد. پس از چندین بار تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متمایل (در دو مرحله پژوهش) تعداد ۱۰۰ گویه (با قدرت تشخیص بالاتر از ۴/۰ و بار عاملی ناب و بالاتر از ۳۵/۰) انتخاب شد که هشت راهبرد مقابله ای ۱) حمایت اجتماعی، ۲) حمایت معنوی (مذهب گرایی)، ۳) بازسازی شناختی، ۴) حل مسئله، ۵) تفکر آرزومندانه، نگرانی، ۶) انحراف توجه (بدنی و هیجانی)، ۷) اجتناب شناختی و ۸) تسلیم را متمایز می ساخت و بر روی هم ۳۳ درصد واریانس را تبیین می کرد. سپس دو فرم ۵۰ گویه ای براساس شباهت در محتوا و همسانی بار عاملی به گونه ای انتخاب شدند که ضریب همبستگی هشت عامل آنها معنادار و تفاوت میانگینهای آنها غیرمعنادار بود. ضرایب اعتبار (همسانی درونی) و خطای استاندارد اندازه گیری دو فرم به ترتیب برابر با ۹۱۰/۰، ۶۰/۳ و ۹۱۳/۰، ۶۱/۳ بود. تحلیل عاملی راهبردهای مقابله ای دو فرم روی هم، وجود عوامل هشتگانه را تایید کرد. مشخصه های روان سنجی عاملهای هشتگانه دو فرم محاسبه شد و مبانی نظری عاملها مورد بحث قرار گرفت.

Keywords:

مقیاس مقابله ای جوانان , دو فرم موازی , تحلیل عاملی