بررسی دوام بتن سبک حاوی لیکا با استفاده از پارامتر مقاومت الکتریکی ویژه

مقاومت الکتریکی پارامتری مهم در بحث دوام بتن است که علاوه بر کارآمدی و سهولت در اجرا و مقرون به صرفه بودن، جزو آزمایش های غیر مخرب به شمار می رود، بطور کلی مقاومت الکتریکی یک شاخص ارزیابی بتن در مقابل خوردگی میلگرد، تحت تاثیر نفوذ مواد مخربی چون یون کلراید و حملات کربناتاسیونی و سولفات ها می باشد. مقاومت الکتریکی به دو روش چهار نقطه ای که عموما در موقعیت مورد استفاده قرار می گیرد و روش صفحه ای که اکثرا در آزمایشگاه بهره گرفته می شود، مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این مطالعه به دلیل سهولت در اجرا، از روش صفحه ای استفاده شده است.در این پژوهش به تاثیر معیار هایی چون کاربرد دانه های رس منبسط شده لیکا به عنوان سبکدانه با حجم ۱۱.۷ درصد و پوزولان طبیعی تفتان با درصدهای مختلف جایگزینی سیمان به میزان صفر و پنج و ده درصد و افزودنی هوازا با درصدهای صفر و یک دهم و دو دهم درصد پرداخته شده است. عیار سیمان نیز به صورت ثابت مقدار ۶۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب بوده است. آزمایش مقاومت الکتریکی بر روی نمونه های ده در ده سانتیمتر انجام شده است. نتایج نشان دهنده این است که جایگزین کردن پوزولان تفتان وهمچنین افزودن مواد هوازا سبب افزایش مقاومت الکتریکی بتن می شود.

Keywords:

مقاومت الکتریکی , سبکدانه لیکا , بتن سبک , خوردگی , پوزولان تفتان