ارزیابی و مقایسه کارایی بیمارستان های استان اصفهان در سال های قبل و بعد از اجرای طرح تحول نظام سلامت (۱۳۹۴-۱۳۹۱) با استفاده از مدل پابن – لاسو

 مقدمه:  ارزیابی شاخص ها به دلیل اهمیت در تحلیل کارایی و بهره برداری اقتصادی از منابع، همواره مورد توجه بوده است. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی هم زمان سه  شاخص کلیدی با استفاده از نمودار پابن لاسو انجام گرفته است. مواد و روش ها:  این پژوهش توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی و گذشته نگر انجام شده است. بیمارستانهای اصفهان به تعداد ۴۳ مرکز، جامعه آماری پژوهش را تشکیل داده اند که شامل مراکز دانشگاهی و غیر دانشگاهی بود. داده های مربوط به چهار سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۴ خورشیدی از معاونت درمان دریافت شده است. سپس شاخص های عملکردی با استفاده از فرمول و از طریق نرم افزار آماری Excel بدست آمده است و با ترسیم نمودار کارایی پابن لاسو تحلیل انجام شده است. یافته های پژوهش:  از مجموع مراکز در سال ۱۳۹۱، ۹ مرکز (۲۰/۹درصد) در ناحیه سوم (ناحیه کارا) قرار داشته است. در سال ۱۳۹۲،  ۸ مرکز (۶/۱۸ درصد)، در سال ۱۳۹۳، ۱۰ مرکز (۳/۲۳ درصد) و در سال ۱۳۹۴، ۱۶ مرکز (۳۷/۲ درصد) در ناحیه سوم واقع بوده است. بحث و نتیجه گیری:  در سال های بعد از اجرای طرح تحول، تعداد مراکز کارا افزایش و تعداد مراکز نا کارا کاهش یافته است که این افزایش بیشتر در مراکز دانشگاهی بوده و تغییر در مراکز خصوصی عکس بوده است. افزایش تعداد مراکز کارا در بیمارستان های دانشگاهی مرکز شهر از سال اول (۱۳۹۳) و در مراکز دانشگاهی شهرستان ها از سال دوم (۱۳۹۴) پس از اجرای طرح تحول صورت گرفته است. تعداد مراکز واقع در ناحیه چهارم در سال های مطالعه ثابت بوده است.

Keywords:

Bed occupancy , Pabon lasso model , Efficiency , Reform in health system , Length of stay , Bed turnover , اشغال تخت , پابن لاسو , کارایی , چرخش تخت , طرح تحول نظام سلامت , طول اقامت