اثربخشی درمان کوتاه مدت راه حل محور برکاهش استرس زناشویی زنان

مقدمه: درمان کوتاه مدت راه حل محور یک رویکرد مشارکتی و غیرآسیب شناسی برای درمان است که بر یافتن راه حل ها توسط مراجع با کمک درمانگر تاکید دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی درمان کوتاه مدت راه حل محور بر کاهش استرس زناشویی زنان انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمامی زنانی هستندکه بدلیل مشکلات زناشویی به مرکز همیاران سلامت روان شهرستان بجنورد مراجعه کرده اند. نمونه شامل ۲۰ زن بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس استرس زناشویی استکهلم – تهران(STMSS) استفاده گردید. قبل از انجام مداخله آزمایشی (درمان کوتاه مدت راه حل محور) میزان استرس زناشویی در گروه های آزمایش و کنترل اندازه گیری شد. سپس جلسات درمان راه حل محور بمدت ۶ جلسه ۵/۱ ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد. پس از گذشت یک ماه نیز آزمون پیگیری جهت سنجش ماندگاری اثر درمان اجرا گردید. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۱۸و روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد درمان کوتاه مدت راه حل محور استرس زناشویی را در زنان در مرحله پس آزمون (۰۰۱/۰ >P، ۵۴۵/۲۳ = F) و پیگیری (۰۰۱/۰>P، ۷۲۱/۲۵ = F) بطور معنی داری کاهش داده است. بحث و نتیجه گیری: می توان از رویکرد درمانی راه حل محور جهت کاهش مشکلات زناشویی زوجین بهره برد.

Keywords:

Marital stress , Solution-focused brief therapy , Women , استرس زناشویی , درمان کوتاه مدت راه حل محور , زنان