بررسی اثربخشی مداخله گروهی شناختی- رفتاری مدیریت استرس بر پرخاشگری زنان مبتلا به پرفشاری خون

زمینه و هدف: پرخاشگری با برانگیختگی فیزیولوژیک می تواند به وخیم تر شدن بیماری پرفشاری خون منجر شود. در این میان استفاده از روش های غیردارویی و رویکردهای شناختی می تواند به کاهش این عوارض کمک کند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر مدیریت استرس بر پرخاشگری زنان مبتلا به پرفشاری خون می باشد. روش بررسی: این پژوهش کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۲ به مدت یک ماه انجام شد. جامعه آماری زنان مبتلا به فشار خون مراجعه کننده به بیمارستان ۲۲ بهمن مسجد سلیمان بودند که با کسب رضایت آگاهانه وارد مطالعه شدند. نمونه ۴۰ زن مبتلا به فشار خون بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و در دو گروه ۲۰ نفری آزمون و کنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمون تحت آموزش مداخله گروهی شناختی رفتاری مدیریت استرس در ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) قرار گرفتند. محتوای کلی مداخله بدین قرار بود: شناسایی خودگویی منطقی و جایگزینی افکار منطقی، آموختن انواع سبک مقابله کارآمد، آموزش تنفس دیافراگمی و آرمیدگی عضلانی، آموزش تصویرسازی ذهنی و مدیریت خشم و مهارت حل مساله و مدیریت استرس. ابزار سنجش پرسشنامه پرخاشگری اهواز بود. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SSPS و از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این پژوهش ۴۰ زن مبتلا به فشار خون با میانگین سنی ۳۵/۰۳ سال وارد گردیدند. بین دو گروه آزمون و کنترل از لحاظ سن، وضعیت تاهل و شغل تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (۵۰/۰مدیریت استرس براساس رویکرد شناختی رفتاری در کاهش پرخاشگری گروه آزمایش معنی دار بوده است (۰/۰۰۰۱>P). نتیجه گیری: آموزش مدیریت استرس می تواند به عنوان الگویی مداخله ای برای کاهش پرخاشگری در زنان مبتلا به پرفشاری خون گردد.

بررسی اثربخشی مداخله گروهی شناختی- رفتاری مدیریت استرس بر پرخاشگری زنان مبتلا به پرفشاری خون Keywords:

Stress management , Aggression , Hypertension , Cognitive-behavioral intervention , Women. , مدیریت استرس , پرخاشگری , پرفشاری خون , مداخله شناختی رفتاری , زنان