نقد کتاب رابطه علم و دین در غرب

مسئله رابطه علم و دین از نقاط چالش انگیز پژوهش های معاصر است که آثار متنوعی درباره آن به زبان فارسی و دیگر زبان ها منتشر شده است. کتاب رابطه علم و دین در غرب از این دسته آثار است که توسط محمدعلی رضایی اصفهانی تالیف شده است. این کتاب برای مخاطب دانشجو نگاشته شده، ولی کتاب درسی نیست. ادبیات روان، حجم کم، و پرهیز از اصطلاحات تخصصی از امتیازات این کتاب است. ناهماهنگی میان حجم فصول و نیز عدم ارتباط منطقی میان عناوین اصلی و فرعی در بخش ها از انسجام اثر کاسته است. از مهم ترین اشکالات محتوایی این کتاب، ناهماهنگی میان عنوان و محتواست. مباحث این کتاب دربردارنده گونه های مختلف ارتباط علم و دین نیست، بلکه فقط بر تعارض علم و دین، آن هم زمینه های روانی و اجتماعی آن متمرکز شده و بیش تر درباره علل مخالفت کلیسا با گالیله بحث کرده است. مولف در برخی موارد برای حل مسئله تعارض، از معرفت شناسی پوپر و کانت بهره جسته است که این کار ارزش معرفتی گزاره های دینی را از جهات پرشمار دیگری تهدید می کند.

Keywords:

علم و دین , غرب , معرفت شناسی , محمد رضایی اصفهانی