تاثیر آموزش شهروندی بر کیفیت زندگی شهروندان و نقش آن در مدیریت شهری

برای اینکه شهروندان جامعه را به حقوق شهروندی شان آشنا کنیم، و از شهروندان جامعه این انتظار این را داشته باشیم که متعهد و مسئول باشند، از همان دوران کودکی مشارکت کردن در زمینه های مختلف را ترویج دهیم و یا به طور کلی در هر جامعه ای ارزش ها، طرز تلقی ها، بینش ها و مهارت ها به همراه الگوها و روش های مشارکت در زندگی جمعی یا مدنی به شکل ویژه ای منتقل کنیم؛ پسنیازمند آموزش شهروندی و تربیت شهروندمداری می باشیم. همچنین با کاهش کیفیت محیط زیست شهری و افزایش آلودگی صوتی، آلودگی بصری، کمبود منابع، رشد آسیب های اجتماعی، نابسامانی سیستم های دفع فاضلاب و زباله، توسعه غیررسمی کلانشهرها، کاهش کیفیت زیست و رفاه شهری، مسائل سکونتی و ناهنجارهای رفتاری در شهرها، ضرورت ایجاد و گسترش پایگاه های آموزش شهروندی در سطح شهر تشدید شده است. امروزه فقدان آموزش فرهنگ زندگی شهری کاملا مشهود بوده و ناآگاهی از فرهنگ شهرنشینی و قواعد رفتاری زندگی شهری، هزینه های زیادی را به اداره کنندگان شهر، محیط شهری و ساکنان شهر تحمیل کرده است. سکونت در شهر، تعهداتی را برای مدیران شهری و تکالیفی را بر شهروندان به همراه دارد و ارزش ها و هنجار هایی را به دنبال دارد که این مهم، مدیریت مطلوب شهری را با تکیه بر آموزش های شهروندی، همراه با پایگاه های آموزش دهنده در سطح شهر، جهت انتقال آموزش های شهری به مردم با هدف ارتقای مشارکت های اجتماعی بیش از پیش می طلبد، در واقع مدارس می تواند نقش مهمی در توسعه شهروندی در دانش آموزان ایجاد کنند.

Keywords:

آموزش های شهروندی , کیفیت زندگی , شهروندان , عملکرد , مدیریت شهری