مدلسازی زمین آماری تخریب پذیری توده سنگ مبتنی بر روش تجربی لابسچر در معدن سه چاهون

انتخاب روش های استخراج تخریبی در معادن زیرزمینی مستلزم شناخت ویژگی های ژئومکانیکی توده سنگ است. شاخص قابلیت تخریب یک پارامتر کلیدی برای انتخاب روش های استخراج تخریبی است. برای ارزیابی این شاخص، روش های تجربی مختلفی ارایه شده که مبتنی بر طبقه بندی مهندسی توده سنگ است. روش تجربی لابسچر بر اساس طبقه بندی توده سنگ در پروژه های معدنی و شعاع هیدرولیکی فضای زیربرش، یکی از روش های قابل قبول در این زمینه است. در این مطالعه ویژگی های ژئومکانیکی موثر در قابلیت تخریب بر اساس داده های سطحی و زیرسطحی با استفاده از روش های زمین آماری مدلسازی شده اند. به این صورت که بر اساس روش طبقه بندی لابسچر قابلیت تخریب توده سنگ با انتخاب بلوکی با ابعاد ۲۵×۲۵×۲۵ متر برآورد شد. از طرفی بر اساس منحنی تخریب لابسچر، روابط مورد نیاز برای بررسی این قابلیت بر اساس طبقه بندی توده سنگ در پروژه های معدنی و شعاع هیدرولیکی به دست آمده است. در این مطالعه داده های آنومالی شماره ۱۲ معدن سه چاهون به عنوان مطالعه موردی بررسی شد و مدلسازی زمین آماری و وضعیت تخریب پذیری منطقه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان می دهد که با در نظر گرفتن شعاع هیدرولیکی ۱۲/۵ متر، بیش از ۸۰ درصد بلوک ها دارای قابلیت تخریب می شوند و بقیه بلوک ها در شرایط گذار قرار دارند، بنابراین نتیجه گیری می شود که منطقه مورد مطالعه دارای قابلیت تخریب مناسب برای به کارگیری روش های تخریبی است.

Keywords:

روش های استخراج تخریبی , مدلسازی زمین آماری , قابلیت تخریب توده سنگ , آنومالی شماره ۱۲ سه چاهون