مقایسه اثر اندانسترون و طب فشاری K-K۹ با اندانسترون در درمان تهوع و استفراغ بارداری
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 241
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-24-9_007
تاریخ نمایه سازی: 20 آذر 1400
Abstract:
مقدمه: تهوع و استفراغ بارداری، یکی از شایعترین مشکلات دوران بارداری میباشد. با توجه به اینکه پژوهشی در مورد استفاده از یک روش ترکیبی از طب فشاری و داروی ضدتهوع و استفراغ در کاهش تهوع و استفراغ بارداری وجود ندارد، مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر اندانسترون و طب فشاری K-K۹ با اندانسترون در درمان تهوع و استفراغ بارداری انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال ۹۸-۱۳۹۷ بر روی ۸۴ زن باردار مراجعه کننده به بیمارستانهای آموزشی اهواز انجام شد. افراد در دو گروه اندانسترون با طب فشاری K-K۹ و اندانسترون به تنهایی قرار گرفتند. شدت و تعداد دفعات تهوع و استفراغ افراد توسط پرسشنامه رودز به مدت ۸ روز ثبت شد. در روزهای ۵-۱ به هر دو گروه، قرص اندانسترون ۴ میلی گرم هر ۸ ساعت داده شد و برای گروه اندانسترون با طب فشاری K-K۹ علاوه بر قرص اندانسترون، طب فشاری K-K۹ توسط واحد پژوهش انجام شد. در روزهای ۸-۶ در دو گروه مداخلهای صورت نگرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمونهای تی مستقل، کای دو، تی زوجی و اندازهگیری تکراری انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد.یافتهها: در مطالعه بین دو گروه در طول مداخله از نظر میانگین شدت تهوع (۰۱/۰=p) و استفراغ (۰۰۱/۰˂p) اختلاف معنی داری وجود داشت، ولی از نظر میانگین تعداد دفعات تهوع (۰۸/۰=p) و استفراغ (۰۵/۰=p) تفاوت معنی داری وجود نداشت. نیاز به بستری، داروی اضافی در گروه اندانسترون و طب فشاری K-K۹ کمتر و رضایت از درمان بیشتر بود.نتیجهگیری: اندانسترون و طب فشاری K-K۹ تاثیر بیشتری در کاهش شدت تهوع و استفراغ داشت، لذا توصیه میشود جهت کاهش تهوع و استفراغ بارداری از اندانسترون و طب فشاری K-K۹ استفاده شود.
Keywords:
Authors
شهره خیری غریبوند
کارشناس ارشد مامایی، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مژگان جوادنوری
دکترای تخصصی بهداشت باروری، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، اهواز، ایران.
پروانه موسوی
کارشناس ارشد مامایی، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
محمد حسین حقیقی زاده
کارشناس ارشد آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :