تعیین بهترین تاریخ کاشت بر اساس روز- درجه رشد و تراکم بوته در برنج (Oryza sativa L.) رقم تیسا

تاریخ کاشت و فاصله کاشت دو عامل مهم برای دستیابی به عملکرد بالا در معرفی ارقام جدید میباشد. این تحقیق به منظور تعیین بهترین تاریخ کاشت و تراکم بوته بر اساس روز- درجه رشد (GDD) در برنج رقم تیسا طی سال های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ در ایستگاه تحقیقات برنج تنکابن اجرا شد. آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. کرت اصلی شامل تاریخ نشاکاری در سه سطح (تاریخ های ۱۵ و ۲۵ اردیبهشت و ۴ خرداد) و کرت فرعی شامل تراکم بوته در سه سطح (۲۸، ۲۲ و ۱۸ بوته در مترمربع به ترتیب با فواصل نشاکاری ۳۰ ×۱۲، ۳۰×۱۵ و ۳۰×۱۸ سانتی متر) بودند. نتایج بیانگر آن است که بین سال های آزمایش تنها در صفت طول خوشه تفاوت معنی داری مشاهده شد. اثر تاریخ نشاکاری بر اغلب تیمارها معنی دار بود و بیشترین عملکرد دانه در تاریخ کاشت ۴ خرداد به میزان ۶/۶۵۷۳ کیلوگرم در هکتار به دست آمد که با تاریخ کاشت ۲۵ اردیبهشت نیز اختلاف معنیداری نداشت. هرچند تیمارهای تراکم بوته بر عملکرد دانه اثر معنی داری نداشتند، اما تیمار ۲۸ بوته در مترمربع (۱۲× ۳۰ سانتی متر) توانست بیشترین عملکرد دانه را با ۲/۶۴۴۵ کیلوگرم در هکتار) به خود اختصاص دهد. با توجه به نتایج این تحقیق می توان اظهار داشت که کشاورزان منطقه می توانند برای دستیابی به عملکرد بیشتر این رقم را در محدوده ۲۵ اردیبهشت تا ۴ خرداد و با فاصله کاشت ۱۲×۳۰ سانتی متر (تراکم ۲۸ بوته در مترمربع) نشاکاری نمایند.

Keywords:

تاریخ نشاکاری , فاصله کاشت , عملکرد دانه , اجزای عملکرد