تاثیر منابع نیتروژن زیستی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت(Zea mays L.)

به منظور بررسی تاثیر منابع نیتروژن زیستی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، آزمایشی بصورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در تابستان ۱۳۹۵ در منطقه اهواز اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کود نیتروژن در سه سطح صفر، ۶۰ و ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن خالص از منبع اوره در کرت های اصلی و کودهای زیستی نیتروژنه شامل ازتوباکتر، نیتروکارا و عدم مصرف کود زیستی در کرت های فرعی بود. نتایج نشان داد که کود شیمیایی و کود زیستی نیتروژنه تاثیر معنی داری بر کلیه صفات مورد مطالعه شامل تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و درصد پروتئین داشت. تاثیر برهمکنش کود شیمیایی و زیستی نیتروژن بر عملکرد دانه، وزن هزار دانه و درصد پرتئین معنی دار ولی بر سایر صفات تاثیر معنی دار نداشت. بیش ترین عملکرد دانه و درصد پروتئین مربوط به تیمار تلفیقی۱۲۰ کیلوگرم در هکتار کودشیمیایی نیتروژن و کود زیستی نیتروکارا حاصل شد که از لحاظ آماری اختلاف معنی دار با شرایط مصرف تلفیقی ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی نیتروژن و کود زیستی ازتوباکتر نداشت. نتایج کلی نشان داد که در شرایط این آزمایش، مصرف نیتروژن از طریق شیمیایی و یا زیستی در افزایش عملکرد کمی و کیفی ذرت تاثیر دارد و بیشترین تاثیر در شرایط مصرف ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی نیتروژن توام با مصرف کود زیستی نیتروکارا و یا ازتوباکتر حاصل شد.

تاثیر منابع نیتروژن زیستی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت(Zea mays L.) Keywords:

ازتوباکتر , پروتئین , عملکرد دانه , کود شیمیایی , نیتروکارا