اثربخشی درمان شناختی- رفتاری گروهی در اختلال وسواسی – اجباری

هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر درمان شناختی- رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علایم اختلال وسواسی– اجباری در بیماران سرپایی مراجعه کننده به مراکز خدمات روانشناختی اصفهان اجرا گردید. روش: بدین منظور تعداد هشت بیمار مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری به روش تصادفی زمانی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه چهار نفری شامل یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه وسواسی– اجباری مادزلی به عنوان پیش آزمون و پس آزمون در مورد دو گروه اجرا گردید. گروه آزمایشی به مدت یک ماه تحت درمان شناختی- رفتاری به شیوه گروهی قرار گرفتند و آزمودنی های گروه کنترل در فهرست انتظار بودند. یافته ها: درمان گروهی شناختی– رفتاری منجر به کاهش معنی دار علایم وسواسی – اجباری در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه گیری: روش شناختی– رفتاری به شیوه گروهی می تواند جایگزین مناسبی در درمان اختلال وسواسی- اجباری باشد.

Keywords:

Mathematics achievement , Socioeconomic status , Math self - concept , Attitude towards math , Path analysis , اختلال وسواسی- اجباری , درمان شناختی– رفتاری , گروه درمانی