امکان سنجی کاربرد فرکانس های بیورزونانس در محیط کشت هیدروپونیک در افزایش متابولیت گیاهان بدون نیاز به کود شیمیایی (مطالعه موردی Triticum)

امروزه جایگزین نمودن دستاورد­­­­ ­­ های بیوتکنولوژی با کود و سموم شیمیایی، یکی از اهداف اصلی حفاظت از محیط ­زیستحوزه کشاورزی است. تشدید در امواج الکترومغناطیسی رزونانس نامیده می­شود؛ که کاربرد فرکانس­های رزونانسی در حوزه کشاورزی را می­توان تحت عنوان یکی از روش­های نوین بیو تکنولوژی مطرح نمود. این فرکانس­ها می­توانند سبب بروز تغییرات وسیعی در سطح مولکولی و فنوتیپی در گیاهان شوند­. در این تحقیق به منظور مطالعه امکان­سنجی کاربرد فرکانس­های بیورزونانسی در محیط کشت هیدروپونیک در افزایش متابولیت گیاه گندم، از ۴ تیمار (طول موج های رزونانسی تقویت گندم، شتاب رشد گیاه و عمومی رشد ریشه و یک تیمار ترکیبی از این سه فرکانس) در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تکرار استفاده شده است و همچنین جهت تجزیه آماری از آزمون آنوا و آزمون تعقیبی دانکن در نرم افزار آماری SPSS ۲۴)) استفاده شده است. نتایج بررسی تندش اولیه، طول ریشه­چه، طول ساقه­چه، وزن تر و وزن خشک بیومس گیاه و درنتیجه فاکتور گرایش به رشد گیاه گندم، نشان داد که در تمام تیمار­ها نسبت به نمونه کنترل، درسطح ۰۵/۰ درصد افزایش معنی داری نشان داده است. درنتیجه استفاده از فرکانس های رزونانسی در محیط کشت هیدروپونیک با توجه به خاصیت دوست دار محیط زیستی، این امواج می­توانند جایگزین مناسبی برای بسیاری از سموم و کود­های شیمیایی کشاورزی بوده و تاثیرات مخرب و غیر محیط زیستی آن ها را حذف نمایند.

امکان سنجی کاربرد فرکانس های بیورزونانس در محیط کشت هیدروپونیک در افزایش متابولیت گیاهان بدون نیاز به کود شیمیایی (مطالعه موردی Triticum) Keywords:

متابولیت , الکترومغناطیس , هیدروپونیک , گندم , بیورزونانس