مقایسه اثر ضدمیکروبی عصاره آبی رازک با هومولون رازک بر استافیلوکوکوس اورئوس، لیستریامونوسیتوژنز، سالمونلا انتریکاو انتروباکتروآئروژنز

ترکیبات مشتق شده از گیاهان قرن ها است که به دلیل داشتن فعالیت ضد میکروبی استفاده های دارویی داشته اند. در این تحقیق اثر ضد باکتریایی گیاه دارویی رازک (Humulus lupulus) که جایگاه مهمی در بین داروهای سنتی ایران دارد، روی تعدادی از پاتوژن های غذایی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور مقایسه اثر ضد میکروبی عصاره آبی رازک و هومولون رازک روی استافیلوکوکوس اورئوس (PTCC۱۴۳۱) ،لیستریا مونوسیتوژنزPTCC۱۲۹۸))، انتروباکترآئروژنزPTCC۱۲۲۱))و سالمونلا انتریکا(PTCC۱۲۹۸) به روش دیسک دیفیوژن و براث میکرودیلوشن انجام گرفت. نتایج نشان داد که باکتری های گرم مثبت به هر دو نوع عصاره نسبت به باکتری های گرم منفی حساس تر بودند. حداقل غلظت مهار کنندگی هومولون و عصاره آبی رازک روی استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب ۰۳۹/۰و۶۲۵/۰ mg/ml بود. بیشترین اثر مهارکنندگی رشد در روش دیسک دیفیوژن روی استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده گردید(قطر هاله مهاری ۱۷میلی متر). همچنین مشاهده شد که هومولون رازک در هر دو روش اثر ضد باکتریایی قوی تری نسبت به عصاره آبی رازک داشت. لذا عصاره های رازک به واسطه اثر ضد باکتریایی، می توانند در ترکیبات دارویی یا نگهدارنده های غذایی مورد استفاده قرار گیرند.

Keywords:

Humulus lupulus , حداقل غلظت مهار کنندگی , عصاره آبی , هومولون