طراحی و تبیین الگوی بانکداری اجتماعی در ایران: شناسایی پیشایندها و پیامدها

بانکداری اجتماعی، رویکرد جدیدی از بانکداری است که همه بانکداران و مجموعه های اقتصادی را برای تصمیم­گیری راهنمایی می­کند و هدف­های اقتصادی و اجتماعی را باهم مرتبط می­سازد. مقاله حاضر به دنبال شناسایی پیشایندها و پیامدهای الگوی بانکداری اجتماعی در ایران است. ازاین رو، پژوهش دارای جهت­گیری­های بنیادین و کاربردی است. رویکرد فلسفی این پژوهش استقرایی- قیاسی است و استراتژی آن ترکیبی از رویکردهای کیفی و کمی است که با طرح شیوه­های ترکیبی اکتشافی انجام می­شود. جامعه آماری شامل خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد بانکی کشور است. به همین منظور، بانک­هایی که در این زمینه فعال بودند برای بررسی انتخاب شدند و با استفاده از روش نمونه­گیری نظری (گلوله برفی)، به مرور با ۱۱ نفر مصاحبه های عمیق صورت گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مقوله­هایی مانند ارزش­مداری، فرهنگ، نیاز به حکمرانی خوب و زیرساخت­ها پیشایندهای بانکداری اجتماعی هستند. مقوله های مسئولیت اجتماعی، سرمایه اجتماعی، کارآفرینی اجتماعی، معنابخشی، سرمایه­گذاری در بخش سلامت اقتصاد، قرض­الحسنه، تامین مالی خرد و هم راستایی با تولید ملی، ابعاد بانکداری اجتماعی هستند و درنهایت، مقوله­های بهبود برند سازمانی، خلق ارزش برای مشتریان، پیامدهای اجتماعی، بهبود مسائل فرهنگی، پیامدهای اقتصادی و پیامدهای جهانی از پیامدهای بانکداری اجتماعی هستند. در بخش کمی نیز الگوی استخراجی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفتند.

Keywords:

بانکداری , بانکداری اجتماعی , بانکداری اخلاقی , پیشایندهای بانکداری اجتماعی , پیامدهای بانکداری اجتماعی. طبقه بندی JEL: G۲۱ , G۲۹ , D۶۳ , A۱۳