ارتقاء خودکارآمدی درک شده پرستاران با آموزش مراقبت تسکینی

مقدمه:.با توجه به پیشرفت‎های قابل توجه در علم مراقبتهای ویژه، امکان کمک به بیماران بسیار بدحال فراهم شده و این امر سبب افزایش طول عمر در مواردی با پیش آگهی بسیار ضعیف شده است. هدف از این مطالعه، تعیین خودکارامدی درک شده پرستاران با آموزش مراقبت تسکینی می باشد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه تجربی می باشد که در سال ۱۳۹۸ انجام شد. جامعه پژوهش را پرستاران شاغل در بیمارستانهای میبد و اردکان تشکیل می دادند که ۸۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. مداخله شامل آموزش مفهوم مراقبت تسکینی، به مدت چهار جلسه ۶۰ دقیقه ای بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و مقیاس خودکارامدی مراقبت تسکینی گردآوری شدند. پرسشنامه قبل و بعد از آموزش توسط نمونه ها تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSSنسخه ۱۶ و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی(تحلیل کواریانس تک متغیری) انجام شد. یافته ها: میانگین سنی مشارکت کنندگان در گروه مداخله ۶/۳۸ سال و سابقه کاری ۲۵/۱۴ سال بود که به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود. در هر دو گروه، اکثریت مشارکت کنندگان زن (۸۵%) و دارای تحصیلات کارشناسی (۵/۹۲%) بودند که همسان بودند. میانگین نمرات خودکارآمدی درک شده و ابعاد آن، در پیش آزمون، بین دو گروه تفاوت معنادار بوده و در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل بود. پس از کنترل تاثیر سن، سابقه کار و نمرات پیش آزمون، با استفاده از آزمون آنکووا، مشخص شد که میانگین نمره خودکارآمدی درک شده و ابعاد آن، در گروه مداخله، به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود (۰۰۱/۰>P) نتیجه گیری:یافته ها نشان داد که آموزش مراقبت تسکینی بر ارتقاءمیزان خودکارآمدی درک شده موثر بوده است. بدین ترتیب مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد مراقبت تسکینی می تواند به عنوان یک مداخله ی موثر در ارتقای خودکارامدی درک شده و ابعاد آن در پرستاران مورد استفاده قرار گیرد  

Keywords:

Education , palliative care , self-efficacy , symptom management , psychosocial support , nurse , آموزش , مراقبت تسکینی , خودکارآمدی , مدیریت علائم , حمایت روانی اجتماعی , پرستار