مقایسه کیفیت زندگی بازنشستگان در کارکنان درمانی و اداری یکی از مراکز آموزشی و درمانی تهران

مقدمه: بازنشستگی با کاهش توانایی های فیزیکی، درآمد، کم شدن موقعیت هایی اجتماعی و احساس تنهایی همراه است، این عوامل کیفیت زندگی بازنشستگان را تحت تاثیر قرار می دهند. این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی بازنشستگان در کارکنان درمانی و اداری یکی از مراکز آموزشی و درمانی تهران صورت پذیرفت. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی–مقایسه ای می باشد. تعداد نمونه ها ۳۱۵ نفر بودند که به صورت تصادفی ساده از بین بازنشستگان مراجعه کننده به کانون بازنشستگان مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج) در سال ۱۳۹۴ انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی و "فرم کوتاه ۳۶ سوالی" (SF: Short Form) بود. روایی و پایایی ابزار در مطالعات گذشته بررسی شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار کیفیت زندگی کارکنان درمانی (۸/۱± ۵۸) و کارکنان اداری (۸/۵± ۵۷/۵) بود که اختلاف میانگین نمره کل کیفیت زندگی بین دو گروه از نظر آماری معنادار نبود. ولی در بعد کارکرد جسمی و بعد اختلال نقش بخاطر سلامت هیجانی بین کارکنان درمانی و کارکنان اداری بین دو گروه اختلاف معنادار بود (۰/۰۵> P). نتیجه گیری: دو گروه از نظر نمره کلی کیفیت زندگی اختلاف آماری نداشتند ولی در بعد کارکرد جسمی بازنشستگان کارکنان درمانی وضعیت نامطلوب تری داشتند. لذا پیشنهاد می شود به منظور بهبود کیفیت زندگی دوران بازنشستگی، سیاستگذاران سلامت به این امر مهم توجه نمایند.

Keywords:

Quality of life , Retirement , Medical Staff , Administrative Staff , کیفیت زندگی , بازنشستگان , کارکنان درمانی , کارکنان اداری