بررسی تاثیر آموزش مهارت جرات ورزی بر سبک مدیریت تعارضات بین فردی پرستاران در محیط کار

مقدمه: نحوه ی مواجه ی صحیح با تعارضات بین فردی در محیط کار، ارتباط نزدیکی با میزان برخورداری افراد از مهارت های ارتباطی دارد. جرات ورزی یکی از مولفه های مهارت های ارتباطی است که اثر آن بر سبک مدیریت تعارضات بررسی نشده است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت جرات ورزی بر سبک مدیریت پرستاران در برخورد با تعارضات بین فردی در محیط کار انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۶۰ پرستار بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد به صورت طبقه ای تصادفی در یکی از گروه های آزمون و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمون تحت آموزش مهارت جرات ورزی طی کارگاه دو روزه قرار گرفت. گروه شاهد آموزشی دریافت نکرد. سطح مهارت جرات ورزی و سبک مدیریت تعارضات بین فردی، در هر دو گروه قبل و ۴۰ روز بعد از مداخله توسط "پرسشنامه جرات ورزی باران"(Bar-on Assertiveness Questionnaire) و "ابزار تعارض ارتباط سازمانی پوتنام و ویلسون" (Organizational Communication Conflict Instrument Putnam-Wilson) سنجیده شد. روایی ابزارها به روش روایی محتوا با نظر خواهی از ۱۰ نفر از مدرسین و متخصصین و پایایی آنها از طریق روش آلفای کرونباخ بر روی ۲۰ نفر، مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۵/۱۱ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در مرحله قبل از مداخله، میانگین سبک مدیریت تعارضات پرستاران در هر چهار سبک مدیریت تعارضات به شیوه عدم مقابله (p=۰/۲۵۹)، همکاری (p=۰/۲۹۲)، کنترل (p=۰/۳۵۷) و سازش (p=۰/۴۳۱) در دو گروه آموزش مهارت جرات ورزی و شاهد تفاوت آماری معنی داری نداشت. اما پس از اجرای مداخله، میانگین نمره سبک مدیریت تعارضات در گروه جرات ورزی به شیوه ی همکاری (۰۰۰۱/۰>P) بصورت معنی داری بیشتر و در سبک سازش (۰۰۰۱/۰>P) بصورت معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. نتیجه گیری: برگزاری برنامه آموزشی مهارت جرات ورزی سبب افزایش استفاده پرستاران از سبک همکارانه و کاهش استفاده از سبک سازش در محیط کار شد. لذا پیشنهاد می شود برنامه آموزشی مهارت جرات ورزی در دوره های آموزشی پرستاران گنجانده شود.

Keywords:

Assertiveness , Conflict management style , Nurse , Workplace. , جرات ورزی , سبک مدیریت تعارض , پرستار , محیط کار.