رادیو و کارویژه‎های عصر نو: نقطه‎گذاری فرهنگی، رایانش اجتماعی، باغبانی زبانی

این پژوهش به دنبال توان‎سنجی از نظام رسانه ای نوین و جست‎وجوی کارکردهای مناسب و متناسب آن در طراز یک جامعه آرمانی است. در این میان، نقش‎آفرینی موثر شبکه‎های رادیویی منوط به تعامل موثر و حداکثری با بافت اجتماعی و بازاریابی مفید و موثر فرهنگی اجتماعی است. از این رو، در این پژوهش، در سطح کلان، ادبیات و رویکردهای کلاسیک حوزه رسانه رصد می‎شود و نقشه جامعی از این رسانه‎ها و همنشینی و جانشینی آن ها با یکدیگر ارائه‎می‎کنیم که به جایابی رادیو در این گستره می‎انجامد و سپس با تعریف ثقل ارتباطی رسانه‎های دیداری و شنیداری و چندرسانه ای‎ها، به تخصیص نقش و هم پوشانی شبکه‎های رادیویی در منظومه رسانه‎های موجود و نیز پذیرش نقش های مکمل این رسانه ها نسبت به یکدیگر پرداخته و با فراتحلیل ادبیات حوزه رسانه، سه محور اساسی زیر را در کارکرد های رسانه ای رادیو مطرح می‎کنیم: ۱. نقطه‎گذاری فرهنگی ناظر به نقش رادیو در هویت‎بخشی فرهنگی (Cultural Punctuation)؛ ۲. رایانش اجتماعی ناظر به کارگزاری و خدمات عمومی رادیو (Social Computation)؛ ۳. پایش و پالایش (باغبانی) زبانی ناظر به مرجعیت زبانی رادیو (Language Gardening). استقرار و استمرار (آمایش) این سه رویکرد رسانه ای در عرصه اجتماعی یک الزام را با خود دارد و آن هم شکل‎گیری مناسبات یک فرهنگ رسانه ای است که اشاعه آن، راهگشا و بسترساز تعامل اجتماعی و تاثیر‎گذاری رسانه‎ها و از جمله رادیو در زندگی ما و تعیین‎کننده حدود و ثغور این تاثیرگذاری است. برای رسیدن به چشم‎انداز مناسبی از اثرگذاری شبکه‎های رادیویی بر زندگی اجتماعی، فرهنگ ارتباطات رسانه ای به عنوان یک بیانیه ماموریت برای دست‎اندرکاران و متولیان شبکه‎های رادیویی اعم از عمومی، خصوصی، اختصاصی و تخصصی عمل می‎کند. ما این راهبرد فرهنگی را با شش جهت‎گیری اساسی معرفی می‎کنیم. در سطح خرد، می‎باید اهداف عملیاتی و به عبارتی کارویژه‎های رادیویی مشخص شود. سطح خرد بحث، به کمک مطالعات کتابخانه ای و مشاهده میدانی، به نسخه رادیویی مباحث فوق پرداخته و دوازده نقش اساسی را برای شبکه‎های رادیویی داخلی مدنظر قرارمی‎دهد.

Keywords:

کنداکتور , فرهنگ ارتباطات رسانه ای , نقطه‎گذاری فرهنگی , رایانش اجتماعی , باغبانی زبانی