درون پوشانی لیکوپن با استفاده از نانوالیاف صمغ دانه ریحان/پلی وینیل الکل
Publish Year: 1400
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 397
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JRIFST-10-3_001
Index date: 29 December 2021
درون پوشانی لیکوپن با استفاده از نانوالیاف صمغ دانه ریحان/پلی وینیل الکل abstract
در این پژوهش نانوالیاف صمغ دانه ریحان/پلی وینیل الکل با استفاده از روش الکتروریسی تهیه گردید. محلول های صمغ دانه ریحان (۱ درصد وزنی-حجمی) و پلی وینیل الکل (۱۰ درصد وزنی-حجمی) با نسبت های مختلف ۱۰:۹۰، ۲۰:۸۰، ۳۰:۷۰، ۴۰:۶۰، ۵۰:۵۰، ۶۰:۴۰، ۷۰:۳۰، ۸۰:۲۰ و ۹۰:۱۰ با هم مخلوط و برای الکتروریسی مورداستفاده قرار گرفتند. باتوجه به تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی مشخص شد که نسبت حجمی پلی وینیل الکل (۷۰) به صمغ دانه ریحان (۳۰) بهینه بود. در ادامه غلظت های (۰/۴، ۰/۶ و ۰/۸ درصد وزنی-وزنی) لیکوپن به محلول بهینه اضافه شد و ویژگی های فیزیکی و شیمیایی نانوالیاف صمغ دانه ریحان حاوی لیکوپن موردبررسی قرار گرفت. راندمان درون پوشانی لیکوپن در نانوالیاف در محدوده ۹۱/۶۷-۸۰/۰۴ درصد به دست آمد. ویژگی های فیزیکی و حرارتی نانوالیاف صمغ دانه ریحان حاوی لیکوپن با استفاده از آزمون گرماسنج روبشی افتراقی موردبررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد لیکوپن در فرم آزاد دارای ساختار بلوری بود اما پس از بارگذاری در نانوالیاف صمغ دانه ریحان به فرم آمورف درآمده و یک ساختار همگن را تشکیل داد. نتایج حاصل از آزمون طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز بیانگر عدم تعامل شیمیایی بین ترکیبات سازنده و درون پوشانی موفقیت آمیز بود. درون پوشانی لیکوپن در نانوالیاف صمغ دانه ریحان سبب افزایش زیست دسترسی لیکوپن در روده نسبت به حالت آزاد شد. نتایج این پژوهش نشان داد نانوالیاف صمغ دانه ریحان دارای پتانسیل بالایی به عنوان حامل مناسب برای درون پوشانی لیکوپن دارد.
درون پوشانی لیکوپن با استفاده از نانوالیاف صمغ دانه ریحان/پلی وینیل الکل Keywords:
درون پوشانی لیکوپن با استفاده از نانوالیاف صمغ دانه ریحان/پلی وینیل الکل authors
میثم کمیجانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محبت محبی
استاد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
بهروز قرآنی
دانشیار، گروه نانوفناوری مواد غذایی، موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :