بررسی پترولوژی، ژئوشیمی و دگرگونی گنیس هاف گرانیتوئید گنیسها و گرانیتوئیدهای شرق شاهین دژ ( آذربایجان غربی )
Publish place: 6th Symposium of Geological Society of Iran
Publish Year: 1381
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,821
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SGSI06_075
تاریخ نمایه سازی: 7 مرداد 1385
Abstract:
منطقه موردد مطالعه در شرق شاهین دژ قرار دارد و جزء زون دگرگونی سنندج – سیرجان محسوب می شود. سن دگرگونی سنگهای منطقه کامبرین - اردویسین در نظر گرفته است. سنگهای منطقه شامل گنیس، گرانیتوئید گنیس و گرانیتوئید می باشد که بصورت متناوب برونزد دارند. هر سه گروه سنگ شامل کانیهای اصلی کوارتز، پلاژیوکلاز، الکالی فلدسپار، هورنبلند، بیوتیت و کانی فرعی اسفن می باشند. تفاوت در مودال کانیها و جهت یافتگی است. در بعضی نقاط سنگهای ملانو کرات به صورت لایه ها وقطعات منقطع دار در داخل سنگهای فوق برونزد دارند که فولیاسیون واضحی را نشان نمی دهند و در حد متاگابرو تشخیص داده شده اند که در بعضی نقاط به آمفیبولیت تبدیل شده اند. با توجه به فراوانی هورنبلند در گنیسها، گرانیتوئید گنیس ها و گرانیتوئید ها و همچنین با استفاده از نمودار ACF سنگ اولیه، سنگهای منطقه در محدوده ی تونالیت قرار می گیرند. با اسفتاده از مطالعات ژئوشیمی ، تیپ سنگهای گرانیتوئیدی جزء تیپ I و متعلق به سری متاآلومین است. سری ماگمایی سنگهای منطقه کالکوآلکالن و جایگاه اکتونوماگمایی سنگهای منطقه بدون در نظر گرفتن حادثه دگرگونی، قیل از برخورد صفحه ای می باشد. پاراژنز کانیهای دگرکونی مشخص کننده رخساره آمفیبولیت است. با استفاده از نمودار مثلثی PMG سنگهای دگرگونی دارای فابریک غالب PM می باشند. عامل اصلی تشکیل لایه های روشن و تیره تفریق دگرگونی است.
Authors
محبوبه جمشیدی بدر
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی ، دانشگاه تبریز
منصور مجتهدی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی ، دانشگاه تبریز
محسن موذن
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی ، دانشگاه تبریز
محسن موید
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی ، دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :