بررسی اثر قدرت میدان مغناطیسی بر پاسخ دزیمتر ژلی- پلی مری MAGICA
Publish place: journal of nuclear Science and technology، Vol: 34، Issue: 3
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 204
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JONSAT-34-3_002
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1400
Abstract:
مهمترین مزیت دزیمترهای ژلی توانایی منحصر به فرد آنها در تعیین توزیع سهبعدی دز است. دزیمترهای ژلی- پلیمری در حقیقت مونومرهایی هستند که در یک شبکهی ژلاتینی به طور یکنواخت توزیع شدهاند. در اثر پرتودهی، مونومرهای موجود در ژل به پلیمر تبدیل شده و برخی خواص دزیمتر ژلی تغییر میکنند که قابل آشکارسازی است. یکی از این تغییرها، خواص مغناطیسی دزیمتر ژلی- پلیمری است که از طریق تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) قابل آشکارسازی است. در این پژوهش سعی شده است اثر تغییر قدرت میدان مغناطیسی سیستم تصویربرداری تشدید مغناطیسی بر پاسخ دزیمتر ژلی MAGICA مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور دزیمتر ژلی- پلیمری MAGICA پس از ساخته شدن در آزمایشگاه، توسط نوترونهای گرمایی در ستون گرمایی رآکتور تهران مورد پرتودهی قرار گرفت و سپس به وسیلهی دو سیستم تصویربرداری تشدید مغناطیسی با قدرتهای مغناطیسی ۰.۵ و ۱.۵ تسلا با پارامترهای نرمافزاری بهینه مورد تصویربرداری قرار گرفت. پارامترهای دزیمتری بررسی شد. حساسیت دزیمتر در تصویربرداری با سیستم تصویربرداری تشدید مغناطیسی با قدرت مغناطیسی ۱.۵ تسلا (ساخت شرکت زیمنس)، ۰۰۵/۰±۱۷/۰ گری بر ثانیه و برای سیستم تصویربرداری تشدید مغناطیسی با قدرت مغناطیسی ۰.۵ تسلا (ساخت شرکت فیلیپس)، معادل ۰۰۵/۰±۱۶/۰ گری بر ثانیه به دست آمد. مقدار ۲R در تمام نقاط برای سیستم با قدرت مغناطیسی ۰.۵ تسلا بیشتر بود. قدرت تفکیک دز برای تصویرهای حاصل از سیستمهای با قدرت مغناطیسی ۱.۵ و ۰.۵ تسلا تا دزهای حدود ۱۷.۵گری تفاوت چندانی نداشت و در ورای آن تفاوت قدرت تفکیک دز قابل توجه میشد. چنین نتیجه گرفته شد که در کاربردهایی که حداکثر دز جذبی در آنها ۱۷.۵گری است، میتوان از سیستم تصویربرداری مغناطیسی با قدرت میدان مغناطیسی ۰.۵ تسلا و ۸ اکو استفاده نمود و در کاربردهایی که با دزهای بالای ۱۷.۵گری سروکار دارد لازم است از سیستم با قدرت میدان مغناطیسی ۱.۵ تسلا و ۳۲ اکو استفاده شود.
Keywords:
Authors
سیدمحمد مهدی ابطحی
گروه پرتو پزشکی، دانشکده ی مهندسی هسته ای، دانشگاه شهید بهشتی، صندوق پستی: ۱۹۸۳۹۶۳۱۱۳، تهران ایران
سیدمحمودرضا آقامیری
گروه پرتو پزشکی، دانشکده ی مهندسی هسته ای، دانشگاه شهید بهشتی، صندوق پستی: ۱۹۸۳۹۶۳۱۱۳، تهران ایران
حسین خلفی
پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۳۶-۱۴۳۹۵، تهران ایران