القا اتوتتراپلوئیدی در گل پروانش (Don. Catharanthus roseus) رقم روزئا به منظور ایجاد تنوع در ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی و فنولوژیکی با استفاده از تیمار کلشی سین

به منظور القا اتوتترا پلوئیدی و تغییر در ویژگی های مرفوفیزیولوژیکی و فنولوژی گل پروانش rosea) (Catharanthus roseus Cv. آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار غلظت کلشی سین ( صفر، ۱/۰، ۲/۰ و ۴/۰ درصد) در مرحله دو برگ حقیقی به صورت اسپری در شش تکرار انجام شد. نتایج حاصل از بررسی های فلوسایتومتری، سیتوژنتیکی و مرفولوژیکی نشان داد که تیمارهای ۲/۰ و ۴/۰ درصد کلشی سین تاثیر معنی داری (۰۱/۰p <) بر همه صفات مورد ارزیابی، درصد تتراپلوئیدی و مرگ و میر داشت. بیشترین درصد تتراپلوئیدی مربوط به غلظت۴/۰ درصد (۴۲ درصد) بود. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر افزایش معنی دار (۰۱/۰p <) طول دوره رویشی، تعداد شاخه، سطح برگ، تعداد برگ، قطر گل، طول دوره گل دهی، دوام گل روی بوته، میزان کلروفیل، وزن هزار دانه، وزن تر و خشک شاخساره در گیاهان تتراپلوئید در مقایسه با گیاهان دیپلوئید بود. قطر گل در گیاه دیپلوئید و تتراپلوئید به ترتیب ۴۱ و ۵۲ میلی متر بود. همچنین دوام گل و طول دوره گلدهی در گیاهان دیپلوئید به ترتیب ۲/۳ و ۴/۱۵۰ روز و در گیاهان تتراپلوئید به ترتیب ۸/۶ و ۱۷۸ روز بود. برخی صفات مانند تعداد میوه و تعداد بذر در بوته در گیاهان دیپلوئید نسبت به گیاهان تتراپلوئید به طور معنی داری بیشتر بود. تیمار با محلول ۲/۰ درصد کلشی سین به دلیل پایین بودن درصد مرگ و میر در مقایسه با تیمار ۴/۰ درصد به عنوان بهترین غلظت جهت تحریک پلی پلوئیدی در گیاه پروانش شناخته شد.

Keywords:

Catharanthus , Ploidy level , Flow cytometry , Phenology , Colchicine , گل پروانش , سطح پلوئیدی , فلوسایتومتری , فنولوژی , کلشیسین