برر سی روانگرایی ناشی از زمین لرزه و اثرات آن بر تاسیسا ت ساحلی و سازه های دریایی

مناطق ساحلی ، جائیکه بسیاری از تاسیسات بندری و لنگر گاه ها به صورت متراکم در کنار هم قرار گرفته اند،بیشترین امکان روانگرائی را در ژاپن دارند. بعد از زلزله ۱۹۶۴ نیگاتا ژاپن، بسیاری از محققین و مهندسین تلاشهای فراوانی را به منظور درک مکانیزم روانگرائی به انجام رسانیدند و نتیجتا استان داردها و ضوابط طراحی را به منظورمقابله با فجایع مصیبت بار ناشی از روانگرائی منتج از زلزله تهیه نمودند. از آن تاریخ به بعد اقدامات مقابله با روانگرائیبه طور قابل ملاحظه ای در طراحی و اجرا پیشرفت نموده اند. با این وجود روانگرائی کماکان یک مفهوم پیچیده و نهکاملا قابل درک محسوب می شود. کارهای تحقیقاتی به منظور اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و اقدامات متناسب، بهینه ومنطقی علیه روانگرائی همچنان نیازمند مطالعه و بررسی های بیشتری می باشد. در این نوشتار روشی بر پایه شتابمعادل زلزله و N معادل خاک منطقه برای تعیین پتانسیل و حدود روانگرایی منجر به خسارت تبیین گردید. پتانسیلروانگرایی با استفاده از مقدار (F(L (ضریب اطمینان در برابر روانگرایی) تعیین می گردد. اگر (F(L از یک کوچکتر باشد دراینصورت خاک روانگرا محسوب می گردد.

Keywords:

زلزله , مقاوم سازی , روش نوین , سازه های دریایی