بررسی اثر استفاده از متاکائولن و نانوسیلیس بر خواص تراورس های بتنی راه آهن

تراورس یکی از مهمترین اجزای روسازی خط ریلی است که بین ریل و بالاست ررار می گیرد و نیرو را از ریل به بالاست منتقل می کند ونیز وظیفه ثابت نگه داشتن عرض خط را به عهده دارند و با استفاده از بتن،چوب یا فولاد ساخته می شود که در این میان تراورس بتنی دردو نوع منوبلوک و دی بلوک به علت طول عمر بیشتر، هزینه تولید کمتر،عدم آتشگیری،پایداری بیشتردر اغلب راه آهن های دنیا مورد توجه ررار گرفته است. با توجه به هزینه بالای تعویض تراورس های بتنی، استفاده از راه کارهایی که بتواند مقاومت این رطعات را بالا برده و هزینههای تعمیر و نگهداری آن ها را کاهش دهد،بسیار حائز اهمیت است. از راه کارهای نوین مورد استفاده دراین زمینه میتوان به افزودن نانومواد جهت تقویت بتن اشاره نمود. در همین راستا، تکنولوژی نانو، امکان مسلح نمودن بتن با استفاده از نانومواد مختلف که دارای مقاومت بسیار بالا و وزن بسیار پایین میباشد را فراهم کرده است. در چند سال اخیر تحقیقات بسیاری بر روی کاربرد فناوری نانو در تکنولوژی بتن انجام شده است. در این پژوهش سعی بر آن شده تا علاوه بر اینکه راهکاری نوین جهت افزایش طول عمر و بهبود خواص مکانیکی تراورس های بتنی ارایه شود بلکه در تولید تراورس های بتنی که سازگار با طبیعت باشند و آسیب کمتر به محیط زیست داشته باشند نیز گامی برداشته شودکه در این پژوهش از نانو سیلیس با درصدهای ۱و۲و۳ و همچنین متاکائولن با درصدهای ۵ و۱۰و۱۵ که جایگزین بخشی از سیمان شده بودند استفاده و اثر این مواد بر مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیر مستقیم(برزیلین)، و جذب آب نمونه ها بررسی شده است که پس از بررسی ها مشخص شد درصد بهینه افزودن متاکائولن ۵% و نانوسیلیس ۲% می باشد.

Keywords:

نانو سیلیس , متاکائولن , تراروس بتنی