ارزیابی کیفی تلفیق سنت و مدرنیسم در فرم و کالبد مساجد معاصر ایران (با دیدگاه سیر تحول ساختاری)

معماری در دنیای سنت و مدرنیته دو دنیای متفاوت را مبین میکند و همواره این دو نشان از افعال مختلف کارکردی در دوره های مختص به خود داشته اند. ضرورت تحقیق بررسی و مطالعه قالب معماری مساجد معاصر با روند حرکتی خود (که با تحولات مدرنیته همراه بوده) از لحاظ ساختار فرمیک میباشد. تولید ساختارهای فرمیک در معماری معاصر ایران باتوجه به اندیشه های نوظهور معاصر از بعد طراحی و اندیشه های ساختاری جای تامل و تفکر دارد. معماری مساجد ایران در نگاه عملکرد و کارکرد داخلی خود تحولات چندانی ندا شته، اما آنچه مسئله تحقیق به عنوان ضرورت مطرح ا ست نگاه به تحول ساختاری مساجد ایرانی از بعد فرمیک بوده که در معماری معاصر مشهود است. رویکرد تحقیق حاضر کیفی بوده که با بهره گیری از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و گردآوری اطلاعات با استفاده از مطالعات میدانی و کتابخانه ای بوده و در این مقاله به سوالاتی چون: -۱ تلفیق سنت و مدرنیسم در فرم مساجد معاصر ایران چگونه است؟ -۲ سیر تحول فرمیک مساجد معاصر به چه صورتی بوده است؟ پاسخ داده میشود. در ادامه آنچه به دست آمده نشان میدهد که مساجد در سه صورت ساختاری: در قالب گذشته خود رشد کرده و مرهون معماری سنتی و گذشته خود میبا شند -۲ یا در ترکیب معماری گذشته به صورت تلفیق از نوع (اقتباسی، التقاطی) بوده و یا به صورت مفهومی و فرانوگرای مدرن سیر (به صورت محدود) سیر میکنند.

Keywords:

مسجد , تلفیق سنت و مدرنیسم , معماری معاصر ایران , سیر تحول.