تبیین اصول طراحی اقلیمی با بهره گیری از تحلیل آب وهوایی و معماری بومی (مطالعه موردی: شهر بندرعباس)

باتوجه به اینکه هر منطقه جغرافیایی دارای شرایط آب وهوایی مخصوص به خود است، طراحی ساختمان بر مبنای اقلیم و معماری در هر منطقه ویژگیها و ملاحظات مخصوص به خود را داراست به خصوص در کشور ایران که شرایط اقلیمی متنوع در آن کاملا مشهود است، نیاز به مطالعات و پژوهش های جامع در این زمینه کاملا بدیهی و لازم مینماید تا بتوان بر مبنای اقلیم منطقه اصول موردنیاز به جهت نیل به معماری پایدار با صرف کمترین میزان انرژی را استخراج نمود. همچنین با بررسی معماری بومی در مناطق مختلف ایران میتوان به برخی از این اصول در جهت پایداری و کاهش مصرف انرژی دست یافت. معماری بومی برای ایجاد شرایط آسایش انسان با کمترین مصرف انرژی و استفاده از انرژیهای طبیعی راه حلهای جالبی ارائه نموده است. در این مقاله ابتدا به تحلیل وضعیت اقلیمی بندرعباس به عنوان پایتخت هرمزگان پرداخته شده و سپس راهکارهای موثر معماری برای طراحی پایدار باتوجه به این مطالعات اقلیمی عنوان گشته است. سپس معماری بوم گرای استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفته و در انتها این معماری با معماری پایدار و مناسب باتوجه به شاخص های اقلیمی مقایسه شده است و در نهایت پیشنهاداتی در زمینه چگونگی طراحی اقلیمی هماهنگ با طراحی پایدار ارائه گردیده است.

Keywords:

معماری اقلیمی , بندرعباس , اقلیم گرم و مرطوب , معماری بومی , معماری پایدار.