شناسایی و اولویت بندی مولفه های جبران خدمات بر بهره وری اعضای هیات علمی دانشگاه های جامع دولتی با استفاده از روش دلفی فازی

تحقیق حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی مولفه های جبران خدمات بر بهره وری اعضای هیات علمی در دانشگاه های جامع دولتی ایران انجام گرفته است. این تحقیق از نظر روش ترکیبی و از نظر نوع پژوهش قیاسی- استقرایی می باشد. جامعه آماری پژوهش، اعضای هیات علمی دانشگاه های جامع دولتی شمال ­غرب کشور (دانشگاه ارومیه، دانشگاه تبریز، دانشگاه محقق اردبیلی، و دانشگاه زنجان) بوده که با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی ۳۰ نفر از آنها به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. در تحقیق حاضر، با استفاده از داده های کیفی به­دست آمده از مطالعات اکتشافی شامل بررسی متون اکتشافی و مصاحبه های اکتشافی، مولفه های جبران خدمات اعضای هیات علمی شناسایی گردیده است، سپس این مولفه ها از طریق روش تحقیق زمینه یابی و دلفی فازی ارزیابی شده است. نتایج تحقیق مشتمل بر دو بخش است، در بخش اول مجموعه ای از مولفه های اعضای هیات علمی شناسایی گردید و در بخش دوم میزان اهمیت و اولویت این مولفه ها مشخص شد. نتایج تحقیق نشان می­دهد که جبران خدمات اعضای هیات علمی از ۲۷ مولفه تشکیل شده است که امنیت شغلی، حقوق و مزایا، ارتقا، استقلال شغلی، سطح و ساختار پرداخت، شرایط کاری مناسب در دانشکده، کیفیت مدیریت و سرپرستی از مهم­ترین مولفه های سیستم جبران خدمات اعضای هیات علمی می باشند.

شناسایی و اولویت بندی مولفه های جبران خدمات بر بهره وری اعضای هیات علمی دانشگاه های جامع دولتی با استفاده از روش دلفی فازی Keywords:

جبران خدمات , بهره وری , اعضای هیات علمی , دانشگاه های دولتی , تکنیک دلفی فازی