مدیریت پسماندهای ساخت و ساز در مناطق شهری و روستایی

امروزه از یک سو با گسترش شهرنشینی و به موازات آن توسعه ی فیزیکی شهرها و از سوی دیگر افزایش روزافزون جمعیت، شاهد گسترش فعالیت های عمرانی برای پاسخگویی به نیازهای ساکنین شهرها هستیم. به طورکلی فعالیت های عمرانی را می توان در دودسته ی فعالیت های تخریبی و ساخت تقسیم بندی نمود. در فعالیت های تخریبی یک سازه و یا بنای موجود همانند ساختمان، راه، تاسیسات و نظایر آن تخریب می شود و تمام یا قسمتی از اجزای تشکیل دهنده ی آن دور ریخته می شود. در کشورهای درحال توسعه، پسماندهای ساختمانی بخش بزرگی از زباله های شهری را به خود اختصاص داده و معمولا در حاشیه شهرها تخلیه میشوند که علاوه بر هزینه ی بسیار برای دفع آن عواقب نامطلوبی برای محیط زیست دارند. تحقیقات در جهان نشان می دهند که حجم پسماندهای ساختمانی در میان سایر زباله ها بین ۱۳ تا ۲۹ درصد می باشد. ازاین جهت این ضرورت وجود دارد که مطالعاتی در خصوص تفکیک پسماندهای ساخت وساز و بازیافت آن ها انجام شود. به همین رو این پژوهش با استفاده از رویکرد کیفی و کمی مدل مفهومی کنترل پسماند ساختمانی را تببین کرده است.

Keywords:

پسماند , مدیریت پسماند , هزینه , تخریب