برنامه ریزی توانمندسازی بانوان در محلات حاشیه نشین شهر ارومیه با تاکید بر محله اسلام آباد

بخش قابل توجهی از جمعیت شهری جهان را در هزاره سوم حاشیه نشینان تشکیل می دهند: در حال حاضر از هر ۶ نفر جمعیت جهان یک نفر، یعنی حدود یک میلیارد نفر در حاشیه و زاغه ها زندگی می کنند (ایزستو و همکاران، ۲۰۰۹) در ایران پس از ورود و استقرار سرمایه دارای وابسته، پدیده حاشیه نشینی به وجود آمد و رشد آن عمدتا از سال ۱۳۲۰ به بعد شدت یافت (زاهد زاهدانی، ۱۳۸۹)، به طوری که امروزه براساس برآوردها بین ۱۰ تا ۱۲ میلیون نفر از جمعیت ۴۰ میلیون نفری سکنه شهری کشور در چنین مناطقی سکونت دارند. (نقدی، ۱۳۹۸ پژوهش حاضر از نظر هدف با توجه به اهداف تحقیق و مولفه های مورد بررسی توسعه ای کاربردی و رویکرد حاکم بر فضای تحقیق از لحاظ روش «توصیفی - تحلیلی و اکتشافی» است. در این تحقیق برای جمع آوری داده های تحقیق به صورت توامان از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. در ادامه جهت شناخت ابعاد افزایش مشارکت بانوان . شناخت بهتر توانایی های بانوان حاشین نشین در زمینه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و روانشناختی و همچنین وزن دهی و رتبه بندی استراتژی ها از یک جامعه آماری شامل متخصصین و صاحب نظران در زمینه توانمندسازی بانوان و آسیب های اجتماعی که از طریق روش نمونه گیری هدفمند از ۳۰ نفر خبره در الگوی تحلیلی سوات استفاده شده است. در آخر براساس مطالب جمع آوری شده براساس الگوی تحلیلی Swot به تدوین استراتژی های مناسب جهت توانمندسازی بانوان در راستای کاهش آسیب های اجتماعی مورد نظر پرداخته شده است

Keywords:

توانمندسازی , بانوان , حاشیه نشینی , ارومیه