بانوان و تربیت دینی

تربیت از ریشه ربو به معنای رشد کمال است ودر تعالیم دین به عنوان عامل رستگاری انسان یادشده است. هدف از تربیت دینی رسیدن به مقام قرب الهی است. عاملی که در تربیت دینی بسیار موثر است وراثت می باشد ودراین میان مادر نقش پررنگ تری دارد چرا که در دو دوره ی مهم (نه ماه بارداری و دوسال شیر دهی) رابطه ی تنگاتنگ با کودک دارد.نقش آفرینی مادرتنها به دوره ی کودکی محدود نمی شود بلکه از زمان انتخاب همسر تا جوانی ادامه دارد.یک فرد مسلمان باید همسری متدین وبا اصل ونصب برگزیند زیرا کودک تمام خلق وخوی خود را از والدین به ارث می برند. هرگاه والدین تصمیم می گیرند بچه دار شوند توجه به آداب همبستری از جمله بسم الله گفتن، رعایت نکات بهداشتی ،خوردن غذای حلال بسیار حائز اهمیت است .هنگام تولد نوزاد وظایف مادر سنگین تر می شود چون ارتباط مستقیم با کودک دارد و کودک بخاطر اعتماد به مادر اورا الگوی خود قرار می دهد . پس نماز ومناجات خواندن، همراه بردن کودک به مسجد و مجالس مذهبی همگی بار تربیتی ارزشمند ی دارند . هرگاه کودک به سن نوجوانی رسید ، دچار تحولات گوناگونی می شود که در این زمان مادر باید همچون یک مشاوره آگاه و توانمند بر روی رفتارو کردار فرزند خود تسلط داشته باشد؛ تا تحت تاثیر عقاید باطل قرار نگیرد واز راه تربیت دینی منحرف نشود . در دوران جوانی تربیت دینی باید هم چنان استمرار داشته باشد پس مادر با حفظ پیوند عاطفه ی به تقویت باور دینی فرزندش می پردازد وبا مشورت کردن با او و شناسایی همسری مناسب به رسالت خود عمل می کند. اگر مادر به مطالب پیش گفته شده بی توجه باشد مانند بی توجهی به انتخاب همسر، نوع تغذیه و حلال وحرام بودن آن ویا عدم توجه به آداب همبستری ودر حضور کودک روابط زناشویی داشتن و........ زمینه شقاوت فرزند خودرا فراهم کرده است.

Keywords:

کودک , مادر , تربیت , تربیت دینی