اثر اوره و نیکل بر رشد، غلظت نیترات و عناصر معدنی کاهو رقم سیاهو در آبکشت

کودهای نیتراتی معمول ترین منابع نیتروژن مورد استفاده در کشت های هیدروپونیک هستند که این کودها سبب تجمع نیترات در سبزی های برگی می شوند. بنابراین، تامین نیتروژن گیاه از منبع اوره همراه با نیکل به عنوان کوفاکتور آنزیم اوره آز می تواند نقش مهمی را در کاهش تجمع نیترات در گیاهان ایفا کند. برای این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج سطح اوره (۰، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر) و دو سطح نیکل (۰ و ۲ میلی گرم بر لیتر) از منبع NiSO۴ در چهار تکرار در شرایط آبکشت (Floating) در کاهوی رقم سیاهو (Lactuca sativa cv. Siyahoo)، اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که، اثر غلظت های مختلف اوره، کاربرد نیکل و اثرات متقابل آن ها بر وزن تر و خشک اندام های هوایی گیاه معنی دار بود. بیشترین وزن تر و خشک در تیمار U۵۰Ni۰ بدست آمد. غلظت نیکل و پتاسیم بافت برگ توسط اوره، نیکل و اثرات متقابل آن ها بطور معنی داری (۰۱/۰P≤) تحت تاثیر قرار گرفت. غلظت نیتروژن کل برگ با افزایش غلظت اوره بطور معنی داری (۰۱/۰P≤) افزایش یافت؛ در اثرات متقابل نیز بیشترین و کمترین غلظت نیتروژن کل با ۵/۱ برابر اختلاف بترتیب در تیمارهای U۰Ni۲ و U۰Ni۰ بدست آمد. غلظت های مختلف اوره اثر معنی داری بر غلظت نیترات بافت برگ نداشتند ولی کاربرد نیکل و اثرات متقابل اوره و نیکل غلظت نیترات بافت برگ را به طور معنی داری (۰۱/۰P≤) کاهش داده بود بطوری که در تیمار U۰Ni۲ ۶/۲ برابر کمتر از تیمار U۰Ni۰ نیترات ثبت شد. به نظر می رسد کاربرد نیکل بتواند نیترات برگ را کاهش دهد.

Keywords:

پتاسیم , تجمع نیترات , سبزی برگی , نیتروژن , هیدروپونیک